LEEUWARDEN – Het Curriculum Vitae van Sarah Sötemann weet te melden dat ze: “Studeerde aan Acteerstudio Paul Dekker – Meisnertechniek”, “Heeft Kleinkunst gestudeerd aan Koningstheaterakademie Den Bosch”, “Heeft Klassiek zang gestudeerd aan Koninklijk Conservatorium Den Haag” en “Heeft Schoolmuziek gestudeerd aan Conservatorium van Amsterdam”. Daarnaast valt te lezen dat ze de frontvrouw is van Sarah en de Mannen en winnaar is van de Singersongwriters Contest van Frieslandpop 2018 die haar onmiddellijk in een kwartfinale brengt van De Grote Prijs van Nederland. Een indrukwekkend CV dus, maar ‘Meesteres van de Tegenstelling’ treffen we daar ook na meerdere keren bestuderen niet op aan. Tegenstellingenlogie is schijnbaar nog geen beroepskeuze, want anders hadden al die studies misschien wel kunnen worden ingeruild. Tijdens een zeer geslaagd optreden in het Tromp Theater in Leeuwarden zingt Sötemann het ene moment heel gevoelig over de dood of gemis, het andere moment kijkt ze de zaal in naar een bezoeker die ze het podium op kan slepen om en public de liefde te bedrijven. De ene keer zingt ze klein en ingetogen, de andere keer op volle kracht en uitbundig. Dan zitten de liedjes vol humor en even later zijn ze bloedserieus. De ene keer is het sprankelend als champagne…. nee deze tegenstelling heeft ze nog niet onder de knie, want saai wordt het nooit. De laatste keer dat we Sötemann zagen was op een dorpsplein waar haar geile, maar met een bittere ondertoon van menselijk onvermogen, liedjes prima overkwamen, maar in de intimiteit van het theater en een muisstil luisterend publiek, daartoe op een gegeven moment ook terecht verzocht door de zangeres, waren het juist haar gevoelige liedjes die voortreffelijk tot hun recht kwamen. Sötemann begon haar optreden met een gedichtje en daarna ‘Proeven’ een lekkere uitbundige binnenkomer, met direct erna het mooie ‘Mijn Huis’ fraai en erg gevoelig. Haar fraaie veelzijdige en uitstekend verstaanbare stem helpen om de mooie en soms absurdistische teksten goed over te brengen. In liedjes als ‘Restjes’ of het ‘Groentelied’ zitten mooie boodschappen verpakt voor hen die het absurde uitpellen. Het meest beroerde Sötemann echter haar publiek in een heel klein, maar fantastisch mooi liedje voor een vriendin in ‘Voor Ons’. In ‘Mijn Tuin’ waarin wordt verbeeld hoe je een muur kunt bouwen om jezelf heen om al het kwetsbare in je te beschermen met als metafoor de tuin, maar dat er toch altijd wel iemand aan de andere kant van die muur staat die je juist graag al dat waardevolle en mooie wilt tonen. Hoogtepunt was wel ‘Kapteinsvrouwenlied’ dat nota bene uitsluitend op de setlist terechtkwam omdat de tijd het toe liet. Een prachtige hulde aan haar zeevarende geboortedorp Pingjum, een geboortedorp dat ze deelt met schaatser Jan Ykema en cabaretier Rients Gratama, waar een vrouw wacht tot haar man terug komt van zee. Een fantastisch liedje. Haar publiek liet ze echter niet gaan voor ze de belangrijke boodschap meegaf dat neuken eenvoudiger is dan praten en zaad in de paal achterlaten alleen maar voor ziekten en ander ongemak zorgt in ‘Nog Een Keertje’. Tegenstellingen weet u nog wel.
Sarah Sötemann verheft de tegenstelling tot kunst
