Met haar, door de bekende mandoline speler Ethan Setiawan geproduceerde, album ‘Im Not Here’ boekte singer-songwriter Sadie Gustafson-Zook veel succes. Het bracht haar in haar thuisland de Verenigde Staten van coast to coast voor optredens, zowel solo als met haar band Theory Expats. Op dat album onderzoekt ze de thema’s thuis en hoe sta ik in het leven, wat betekent mijn aanwezigheid op deze kleine bol in het universum. Sadie Gustafson stamt oorspronkelijk uit een kleine Christelijke gemeenschaap vlakbij Goshen, Indiana. Als dochter van de plaatselijke mennonitische predikant was ze al jong betrokken werd bij de folkband van haar ouders, zong in de kerk en leerde gitaar en viool spelen. Om het leven buiten dat dorpje te proeven trok ze na haar studie klassieke zang naar Boston om onder andere jazz te gaan studeren. Al snel werd ook haar talent voor songwriting onderkend en had ze succes met haar liedjes op Newsong Showcase, the Anabaptist Songwriting Competition en is ze een Kerrville New Folk songwriting finalist. Ondertussen debuteerde ze in 2010 met haar solo album ‘Mélange’ en bracht ook met de Theory Expats werk uit. Toch is in een aantal opzichten ‘Vol 1’ een nieuw begin. Het is haar eerste plaat die ze uitbrengt sinds ze met een dame een relatie is aangegaan. ‘Vol 1’ is de eerste helft van het album ‘Sin of Certainty’, dat wordt geproduceerd door Alec Spiegelman. Het album wordt uitgebracht in twee delen, omdat wat nu is verschenen werd opgenomen voor Corona en de artieste en haar team daarna de opnames moesten stilleggen om op zoek te gaan naar een veilige manier om de resterende liedjes op de plaat te zetten. Op het gehele album gaat ze in over hoe het is om verliefd te worden op een vrouw, maar vooral ook over haar onzekerheid om deze stap te nemen naar een lesbische relatie en hoe ze door haar twijfels heen toch de sprong in het diepe waagde. Ze onderzoekt wat haar plaats is in dit geheel en hoe het haar identiteit heeft beïnvloed. Op het album heeft ze ondersteuning van Mairi Chaimbeul op harp, wurlitzer en piano, baswerk is er van Dandy McDowell, op een aantal nummers spelen Sean Trischka en Charlotte Cornfield mee op drums.’Lean in More’ gaat over de openbaring die Gustafson ervaart in haar eerste lesbische relatie. Een prachtig warm en gevoelig nummer, waarin met een fijne progressie je meegenomen wordt in haar geluk en de ontdekkingsreis naar het punt dat ze zich realiseert dat dit is wat voor haar natuurlijk voelt. Iets vlotter en verhalender is ‘Birdsong’. Een liedje met meer schaduwen en dat is prettig, want alleen liefdesgeluk, maakt bij uitzondering goede platen. Prachtig is ‘Two’ waarbij haar klassieke opleiding fraai tot zijn recht komt. Een lied vol onzekerheid. Heel fraai en gevoelig weergegeven, maar ook heel herkenbaar. Rustig met mooie harp accenten is ‘Alewife’ voor dit halve album of EP sluit met ‘Everyone’. Een fantastisch nummer met alleen de harp van Mairi Chaimbeul over hoe je niet weet hoe je degene moet worden, die je gedacht had te worden toen je klein was. Over hoe je naar jezelf kijkt, maar ook hoe de maatschappij je beoordeeld. Een lied dat Gustafson eigenlijk te binnen schoot gezeten op de bank van haar ouders niet wetende hoe de boodschap die ze brengt zal vallen. Een prachtig gevoelig folk album, waar je nu en dan nog net iets meer pit mag verwachten, maar in vijf liedjes wordt het geluk en de twijfel vol pracht bezongen. Hee oprecht, heel herkenbaar en heel erg mooi.
Sadie Gustafson Zook – Vol. 1
