GRONINGEN – Ona Mafalda is geboren in, woont en werkt in Londen, maar is een Spaanse artieste. Haar moeder is Spaans en haar vader is een telg van de Bulgaarse koninklijke familie. Een kleindochter van de laatste Bulgaarse Tsaar Simeon II, is haar volledige naam Mafalda-Cecilia von Saxe-Coburg-Gotha en bij gelegenheid is het aanspreken met Prinses Malfalda de correcte vorm, echter als ze op het podium staat met haar dark-pop is het gewoon Ona Mafallda. Een zangeres die over het algemeen in het Spaans zingt en dus naar alle waarschijnlijkheid helaas niet in Nederland vaak te bewonderen is. Een buitenkans om haar show tijdens The Spanish Wave, een speciale showcase tijdens Eurosonic / Noorderslag in het News Café in Groningen te bezoeken. Ona Mafalda heeft ambitie, want naast Eurosonic staat ze ook geprogrammeerd voor The Great Escape. Het neerdalen in de kelder van Newscafe bleek een uitstekend idee, want het werd een prachtige show.
Ona Mafalda begon haar muzikale loopbaan al jong. Op haar veertiende schreef ze haar eerste songs en in 2015, op het moment dat ze in New York studeerde, bracht ze het nummer ‘Don’t Let Go’ uit. In 2019 verscheen een eerste EP met ‘Daisy Chain’ een Engelstalig plaat en twee jaar later bracht ze met ‘Bailando Sin Sentido’ een Spaanstalige EP uit en in aanloop van Eurosonic / Noorderslag bracht ze haar debuutalbum ‘Ona’ uit waarop ze haar bijzonder stijl en diep persoonlijke onderwerpen op aantrekkelijke wijze uitvent. In de loop der tijden heeft ze al op tal van mooie podia gestaan zoals tijdens modeshows van Valentino en op de New York Fashion Week.
In Groningen zijn verschillende jazz, bleus en Americana festivals. Tijdens Eurosonic / Noorderslag blijkt dat er ook voor Spaanstalige acts veel belangstelling is en zou een Iberische en Latijns-Amerikaanse variant op Take Root het overwegen waard zijn. Er komt prachtige Spaanstalige muziek op de markt, toch ook een wereldtaal, en Ona Mafalda hoort daar zeker bij. De Spaanse, met drummer Alex Morero en de nodige apparatuur opende haar Spanish Wave showcase zwoel met ‘Destello’ en ging erg mooi verder in intense en meer ingetogen ‘Ya No Quema’ met prachtige percussie en mooie synths. Even leek ze het pad te volgen van haar album, waarvan dit ook de openingsnummers zijn, maar met ‘Hate Me Right’ nam ze een Engelstalige afslag. Het was de eerste keer dat ze in Nederland live te beluisteren was. Een erg mooie stem die veel emotie bevatte en een prima wisselwerking met drummer Moreno en de synths vormden de songs. Wie het Spaans niet beheerste kon heel fijn de emoties voelen en vooral haar oprechtheid. De meeste liedjes zijn een weergave van haar observaties van het leven die ze eerlijk en geloofwaardig brengt. ‘Calor’ volgde en was prachtig. Een hoogtepunt met een lichtere streek, lekker vlot en ruimtelijk werd dit ondanks het tempo een voortreffelijke dromerige song die beklijfde. Dit mooie trok ze door in aansprekende liedjes als het korte ‘Lugar’ en het vlottere ‘Duerme’. Nu en dan vertelde ze iets, maar nog meer liet ze haar optreden voor zich spreken. Niet alleen in haar stem was haar emotie te horen, maar haar hele lichaam bewoog mee. Het publiek kreeg honderd procent waarbij het rustigere ‘Duerme’ bijzonder mooi en aansprekend was en het hoogtepunt van het optreden. Wederom een Engels uitstapje met ‘Don’t Let Go’ en daarna kwam het einde dichterbij met ‘Que Se Acabe’, een nummer dat ze samen met Delaporte uitbracht, maar nu solo bracht met fel drumwerk. Het eindigde lekker uptempo, na een rustig begin met ‘Respirar met wederom sterk werk van Moreno en die prachtige omfloerste stem van Ona Mafalda. Ook als je niet Spaans spreekt meer dan de moeite waard. Een heerlijke show van een singer songwriter die veel te bieden heeft en graag nog eens met een volledige show en ruim de tijd om dat alles nog beter tot zijn recht te laten komen.