VLIELAND – Roos Blufpand is ‘hot’. Haar album ‘Ik ben’ is pas uit en krijgt lovende kritieken. Tot eind oktober is ze een druk bezette vrouw met tal van optredens en previews van haar muzikale theatershow ‘Tijd voor Thee’. Het gaat goed met Roos. De singer songwriter staat met een akoestische show op 22 augustus op het eiland Vlieland. In november en december zal het werk vooral achter de schermen plaatsvinden en dan in 2015 moet ze gaan scoren met haar theatershow en zal ze op 26 maart onder andere in De Harmonie in Leeuwarden staan.
“Vroeger heb ik een blauwe maandag op een kinderkoor gezeten en ik heb als jong meisje vele jaren op toneel gezeten. Muziek en toneelspelen was wel echt iets waar ik het meest naar uitkeek in een normale week”, verklaart Bulfpand waarom ze niet net als zoveel collega’s in het singer songwriter genre in kroegen en zaaltjes speelt. Een voorliefde voor de combinatie en in haar tiener jaren werd de knoop definitief door gehakt. “Pas halverwege de middelbare school ben ik mede dankzij mijn muziekdocent erover na gaan denken om serieuzer met muziek aan de slag te gaan. Ik schreef toen al zelf liedjes en gaf mezelf ook al wel op bij open podia. Ik ben toen de vooropleiding Muziektheater op het conservatorium in Arnhem gaan doen. Nu ben ik net afgestudeerd aan de opleiding Singer/songwriter op het conservatorium in Enschede.”.
Een stap die van huis uit werd gestimuleerd. “Ik kom uit een familie waar altijd muziek werd gedraaid”, aldus Roos Blufpand “Mijn moeder en stiefvader zijn van de Classic Rock en Blues en mijn vader van Stef Bos en Surinaamse muziek. In de familie van mijn moeder werd vaak gezongen en muziek gemaakt. Van jongs af aan wilde ik al zingen en muziek maken. Ik vond het altijd al geweldig hoe muzikanten grote gevoelens om konden zetten in prachtige muziek. Dat wilde ik later ook. En dat wil ik nu nog steeds.
Ook in haar keuze voor instrument wijkt Blufpand af van de op gitaar tokkelende singer songwriter. Haar instrument is de piano. “Het spreekt denk ik voor zich dat ik de piano een prachtinstrument vind. Ik heb altijd erg van Chopin gehouden. Van die muziek word ik helemaal rustig. Toen ik 7 was, wist ik al met honderd procent zekerheid dat ik op pianoles wilde. Waarom ik dat toen zo graag wilde, weet ik eigenlijk niet meer, maar ik heb nooit spijt gehad voor deze stellige keuze!”
‘Tijd voor Thee”heet het theaterprogramma van Roos Blufpand. “Mijn liedjes zijn luisterliedjes. De teksten zijn erg belangrijk. Dat komt het beste tot zijn recht in een sfeervol theater. Ik houd van theater. Zowel om in het publiek te zitten als om zelf in de spotlights te staan. Zoals ik al vertelde, heb ik een beetje een theatrale achtergrond en dat hoor je nog wel terug in mijn liedjes.”
Thee klinkt wel erg braaf, maar daar is Blufpand het niet mee eens. “Braaf? Nee hoor.”, klinkt het gedecideerd. “Thee is voor mij niet meer dan een symbool voor rust nemen in de dagelijkse drukte. Soms even een moment om stil te staan bij wat je belangrijk vind en wie je bent. Kwetsbaar durven zijn. Niet dat ik daar nou zo goed in ben, maar ik vind het een interessant gevecht. Een moment op de dag om zaken te relativeren en om te beseffen dat je ‘ook maar gewoon een mens’ bent, net als iedereen. Bovendien gaat natuurlijk niet alles over thee, er is bijvoorbeeld ook ruimte voor alcohol en swingende heupen….”
Het nieuwe album ‘Ik ben’ is net uit. Een album dat erg goed ontvangen is en Roos Blufpand landelijk heeft neergezet. “Vorig jaar zomer ben ik druk aan het schrijven geslagen. Het thema kwetsbaar durven zijn kwam steeds vaker in mijn liedjes terug. Zoals bij ‘Ik ben’ en ‘Afscheid’. Veelal zijn het liedjes over kleine gebeurtenissen die ik zelf meemaak of die ik om me heen zie gebeuren. Liedjes zitten eigenlijk overal verstopt. Het is een kwestie van je ogen ervoor te openen en dan gaat het vanzelf. We hebben er bewust voor gekozen dat het zoveel mogelijk een ‘live’ beleving weergeeft. De meeste liedjes hebben we daarom allemaal tegelijk opgenomen en ook de arrangementen, die van groots en bombastisch naar klein en kwetsbaar wisselen, hebben we expres zo divers gehouden, net zoals in de theatershow. Tijdens het opnemen was het motto: perfectie is saai, het gaat om de energie. We zijn heel blij met de prachtige recensies. De reacties vanuit het publiek zijn ook erg positief en soms erg ontroerend. Het gebeurt steeds vaker dat ik berichten krijg van mensen waarin ze hun lief en leed met mij delen, omdat mijn muziek veel bij hen losmaakt. Dit soort reacties, na shows of in de mail of op de social media, motiveren mij enorm.”
“Als uitvoerend muzikant ben je veel met jezelf bezig”, vervolgt Blufpand, “maar door de reacties van het publiek krijg je weer het gevoel dat je het niet alleen maar voor jezelf doet. Zoals ik al eerder zei, ik vind het fascinerend dat je als muzikant grote gevoelens in een liedje kunt stoppen waarmee je anderen kunt raken. Natuurlijk ben ik bezig met het schrijven van nieuwe liedjes, dat stopt eigenlijk nooit. Een nieuwe plaat? Ik weet nog niet wanneer, maar ik verwacht dat deze binnen twee jaar zeker zal verschijnen.”
Op Vlieland speelt Roos Blufpand een akoestische show. “We gaan de gehele theatershow Tijd voor Thee uitvoeren, maar dan zonder bas en drums. De bezetting die dan overblijft, bestaat uit twee achtergrondzangeressen, gitaar, cello en ik zing natuurlijk vanachter de piano.
Amper 21 is Roos Blufpand en nu al op de drempel van de doorbraak naar het grote publiek. Het gaat erg snel met de jonge artieste. Zelf ervaart ze haar jeugd als een pre. “Ik denk dat het een voordeel is dat ik jong ben. Soms heb ik nog een wat naïeve kijk op het leven. Maar zolang het kan, ben ik graag een tikje naïef. Ik zie de wereld graag door een roze bril. Zonder roze bril is het moeilijk om te genieten van de kleine mooie dingen in de wereld. Dat wil niet zeggen dat ik de negatieve zaken niet zie. Natuurlijk zie ik dat het leven eindig is en natuurlijk beangstigt het ook mij wat het lot te bieden heeft voor zowel mijzelf, als voor mijn geliefden, als voor de rest van de wereld. Maar ik geloof dat het goed is om je ondanks dat onbekende lot, los te maken van de tijd en te leven in het hier en nu. En die positieve boodschap geef ik graag door in de vorm van trieste, luchtige, vrolijke, dramatische en verhalende liedjes. Het nadeel is misschien dat ik relatief weinig levenservaring heb, maar hé, die ervaring komt vanzelf! Zoals ik al eerder zei: liedjes zitten overal verstopt. Er is zoveel om over te schrijven. De dag dat ik geen onderwerp meer heb om te schrijven ligt nog ver weg. En mocht die dag komen, dan schrijf ik daar wel weer een lied over.” Voorlopig kunnen we nog veel verwachten van dit muzikale en theaterale talent.