STEENDAM – Een jaar geleden stond Robert Sarazin Blake ziek op het podium bij Peter & Leni in Steendam. Halverwege een Europese toer was het schema hem even teveel geworden. Dit jaar was Steendam de eerste stop voor Blake en het enige Nederlandse optreden tijdens een nieuwe Europese toernee. Met zestien uur slaap achter de rug was de man uit Bellingham, Washington, het meest Noordwestelijke puntje in de meest Noordwestelijke stad in de meest Noordwestelijke staat van de Verenigde Staten, in absolute topvorm. Robert Sarazin Blake op het podium is een absoluut feestje. De Amerikaan heeft een geheel eigen stijl, waarin af en toe een vroege Dylan of een Tom Waits weerklinken, zonder dat hij consessies doet aan zijn spel of zang. Blake was charmant, adrem en trad graag ook buiten gebaande paden met improvisaties. Zong zijn liedjes en vertelde zijn verhalen. Hij begon spontaan met de Dylan klassieker ‘One More Cup of Coffee’ toen het koffieapparaat nog even een laatste kop koffie afleverde. Daarna was er plaats voor zijn eigen werk, met onder andere ‘White River Junction’, en het liet over zijn thuisstad Bellington ‘Saterday Night’. Tussendoor een prachtig verhaal over zijn gitaar en een reis naar Ierland, waar de gitaar aan het begin van een toer vermist raakte en hoe hij het terug vond. Met ‘Joy’ kwam er een eind aan het eerste deel. Robert Sarazin Blake is wel eens omschreven als de laatste Beat Poet. Zijn zangstijl is opmerkelijk; half zingend, half vertellend brengt hij zijn prachtige teksten. Teksten met een boodschap. Zijn spel op zijn gitaar is krachtig. Ook daar heeft hij een energieke manier van spelen, energiek en met onverwachte wendingen. Geen stijl voor het grote publiek, maar wel intens en oprecht. Ook zijn vaak links anarchistische teksten zullen niet iedereen aanspreken. In de Verenigde Staten staat hij dan ook bekend als de grote artiest in de zaal om de hoek. De tweede set begon sterk met ‘Ok, Ok, Ok’ en ‘Couples’. Het hoogtepunt was wel ” I didn’t call you from Philadelphia’ waar Philly vervangen kon worden door Steendam. Al zingende improviseerde Blake de tekst, waar hij in ging op de ontwikkelingen in Steendam als het lekkere eten, het mooie Schildmeer en de aanleg van glasvezel en of dat geen risico zou opleveren voor live muziek. Een prestatie op zich, wat een prachtig lied opleverde. Dat liet hij volgen door ‘Help’ een krachtig nummer geschreven door James Michael Taylor, ‘Dream, Dream, Dream’, een lied over helden en omdat John Lennon daarin voorkwam hief hij spontaan ‘Mother’van Lennon aan. Via onder andere ‘Sister’ eindigde het bij ‘Rock’n Roll Dream’. Robert Sarazin Blake is zo’n artiest boordevol kwaliteit en emotie die een groter publiek verdiend. Het was in ieder geval weer smullen deze keer.
Robert Sarazin Blake blijft overtuigen
