ZUIDLAREN – In de gezellige drukte van Grand Cafe Zuidlaren deed Richard Ray Farrell oude tijden herleven. Er werd gedronken, gesjanst en ondertussen geluisterd naar de bluesman. Richard Ray Farrell, alleen met zijn gitaar, zette een degelijke set neer. Af en toe leek het geroezemoes hem te storen, maar dat weerhield hem niet om bijna twee uur lang fijne goede muziek te brengen. Farrell heeft een zwerftocht door het leven achter zich. In het verleden woonde en speelde hij zelfs een periode vanuit Groningen. Tegenwoordig is Farrell terug in de Verenigde Staten en heeft zich gespecialiseerd in de traditionele Blues. Mooie nummers als ‘Diggin’ my Potatoes’ en ‘San Francisco Bay’ werden met overtuiging gebracht, om die indruk te bevestigen met prachtige bluesnummers als ‘Funny Feeling Blues’, Suitcase in My Hand’ en een erg mooie Leadbelly vertolking ‘Keep Your Hands Up’ voor de ruime eerste set af te sluiten met ‘Poor Boy Long Way From Home’ en Fonograph Blues’. Richard Ray Farrell is een fijne gitarist en heeft een sterke doorleefde stem. Hij brengt zijn muziek degelijk en je kunt zien dat hier een man met routine op het podium zit. In rap tempo speelt hij zijn liedjes en met bijna 30 liedjes in twee uur is er naast de kwaliteit over de kwantiteit ook niks te klagen. Hij vertelt weinig en vergeet daarbij regelmatig in de microfoon te praten, waardoor het praatgedeelte moeilijk te verstaan is. Naast zijn gitaar neemt hij veel tijd om zijn mondharmonica’s te verwisselen. Met ‘Bohemian Life’ komt er na een korte pauze een sterk begin aan de tweede set. Wederom mooie nummers uit eigen werk, blues traditionals en nummers van de grote namen uit het verleden. Vaak krachtig gebracht, maar af en toe ook mooi gevoelig, zoals ‘Falling Man’ en ‘Talking to You’. Richard Ray Farrell kijkt eens op zijn horloge, gooit er nog een fijne ‘Stir Crazy’ uit en dan is het afgelopen. Een middag vol met fraaie oude blues muziek. Even kun je zien hoe het was in de jaren van Leadbelly, Muddy Waters en Richard Ray Farrell.
Richard Ray Farrell brengt de blues terug naar zijn basis
