BELFAST – Een gruizige vrouwelijke rockformatie uit Belfast en Londen die edgy rock spelen met alleen gitaar en drums, zo omschrijft Eurosonic de Ierse deelnemer Rews. Er is niks gruizigs aan Shauna Tohill en Collette Williams van Rews. Uitermate vriendelijk is de ontvangst en bijzonder beleefd staan ze het bezoek uit Nederland te woord. De doorbraak van het duo kwam in 2017 in Glastonbury met een optreden dat indruk maakte en waardoor een aantal invloedrijke radiomakers fan werd. Dat zijn uiteraard belangrijke contacten en nu is er dus Eurosonic waarbij ook Europees voet aan de grond moet worden gekregen. Het duo werkt daarnaast aan de opvolger van hun indrukwekkende album ´Pyro´ dat in 2017 verscheen. Het begint langzaam te schemeren in de Ierse hoofdstad, maar de verhalen komen los. Op 18 januari zal de nacht al gevallen zijn als de showcase van Rews in Huize De Beurs op het programma staat in Groningen.
Zoals zoveel begon het allemaal met een visie. Shauna Tohill schuift naar voren om de ontstaansgeschiedenis van Rews te onthullen. “Ik had een visie om een zeer energieke muzikale powerhouse band op te richten, nadat ik een poos in afzondering aan liedjes had gewerkt. Ik was heel specifiek op zoek naar een vrouwelijke muzikant om mee te werken en iemand vertelde me over Collette. Zoals dat gaat, ik heb haar online opgezocht en ben onmiddellijk verliefd geworden op haar muzikale werk. Ik heb contact opgenomen en ze reageerde positief. We zijn samen aan het jammen gegaan en BOEM!!!!! De rest is geschiedenis”, sluit Tohill plechtig af. Collette Williams luisterde nauwgezet mee en beaamt deze gang van zaken. “Yeah, de muziek is een kleine wereld en we zijn beide op ongeveer hetzelfde moment naar Londen verhuist. Shauna kende de zus van iemand waarmee ik naar de universiteit ben gegaan, die wist dat ik ook op zoek was naar een nieuw muzikaal project en dat heeft haar op mijn spoor gezet en nu zitten we hier samen met jou te praten.”
Tohill neemt weer over. Het idee was om briljante rock muziek te maken waarin mensen konden verdwalen en het moest ook nog oprecht zijn. In de loop van de tijd heeft onze sound zich geëvolueerd met de ervaringen die we hebben opgedaan. De sound is in principe het resultaat van een heleboel experimenteren en het incorporeren van elementen van de bands waar we van houden. Ik wil dat mensen letterlijk de muziek voelen en hou van een enorme wall of sound, interessante wendingen en je moet de bas tot in je dikke darm voelen en dat alles met een catchy melodie.” “Een kwestie van proberen en vooruitgang en alle ervaringen in de sound verwerken”, vat Williams het kernachtig samen. “Het varieert ook hoe we onze liedjes schrijven. Eén van ons beide komt ook meestal met het idee voor een liedje en dat werken we verder uit met de Rews stijl. Soms jammen we en komt het heel mooi bij elkaar. De onderwerpen zijn meestal wat we in ons leven meemaken, goed en slecht en de alledaagse dingen waar we allemaal mee te maken hebben, maar vanuit een uniek perspectief. We willen gewoon goede verhalen vertellen.”
Maar daar houdt het niet mee op. Het motto van de band is dat ze mensen willen inspireren om te zijn wie ze zijn, om te dansen, zingen en lol te hebben en ondertussen ook die zaken die je diep raken in het leven aan te pakken. Een Rews optreden als therapie. Shauna Tohill trekt dit onmiddellijk naar zich toe. “Als tiener heeft de muziek me door heel veel ellende en worstelingen heen geholpen en uiteindelijk zag ik in dat muziek daadwerkelijk ook anderen kan helpen. Het is zo mooi om iemands gezicht te zien oplichten terwijl ze in de put zitten, omdat ze even verloren raken in de muziek.” Williams vult daarbij aan. “Het leven is al stressvol genoeg. Het is goed om een beetje escapisme en gemeenschap aan te moedigen door middel van muziek.”
Nu de term tiener is gevallen kijken we ook even terug naar de jeugd van beide dames en hoe ze zo in de muziek zijn terecht gekomen. Williams lacht: “Ik heb muziek ontdekt op heel jonge leeftijd, Mijn oppas nam me altijd mee naar de kerk. Mijn vader speelde ook veel muziek in de auto, dat motiveerde me ook om muzikale belangstelling te ontwikkelen. Ik constateerde al vroeg bij mezelf dat muziek eigenlijk de enige logische route voor me was. Het enige waar ik genoeg passie voor had om er mijn beroep van te maken. ” Tohill: Ik ben geboren in een heel muzikaal gezin. Ik ben opgebracht met melodieën en beats. Mijn ouders hielden enorm van rock en pop en dat heeft ook zijn weerslag op mij gehad. In mijn tiener jaren, om terug te komen op net, realiseerde ik me dus dat muziek therapeutisch werkte. Op dat moment wilde ik de persoon zijn die de muziek maakte welke mensen even bevrijde uit de zorgen van alledag, zodat ze zichzelf konden zijn en zich vrij voelen.”
Muzikaal opgroeien deden beide dames in Belfast en Londen. De vraag om beide steden eens muzikaal te vergelijken levert uitermate serieuze blikken op. “De muziekscene in beide steden is geweldig op een eigen manier”, gaat Shauna Tohill van start. “Belfast heeft een gemeenschap die heel ondersteunend een aanmoedigend is, omdat het kleiner is en we elkaar allemaal kennen. Londen is groter en je krijgt elke show wel nieuwe gezichten die je willen leren kennen. Beide steden hebben wel dat de muziekscene elkaar wil ontdekken en samen verdwalen in de muziek”. Williams stelt: “Ironisch genoeg wonen we allebei niet meer in één van beide steden nu. We hebben er wel heel veel tijd door gebracht in de muziekscene. De muziek die uit beide steden komt is zo gevarieerd en eclectisch dat de enige invloed die het nog op ons heeft is een invloed op onze teksten over de gewone gang van zaken in het leven.”
Het album ‘Pyro’ dat in 2017 uitkwam bevestigde de live reputatie van Rews. “We hebben het album ‘Pyro genoemd omdat we wilden dat het explodeerde en zo onze muziek over de hele wereld rondstrooide en zo mensen verraste. We werken nog aan dat doel, maar we komen er wel. Op dit moment zijn we bezig met ons tweede album. Hou dat scherp in de gaten!”
Shauna Tohill verzucht dan. “Voor mij is optreden zo leuk alleen al omdat muziek leuk is en het geweldig is om dat te delen en dat je weet dat de mensen zijn gekomen om jouw liedjes te horen. Dat zorgt voor passie en daarvoor doe je zo je best.” Williams valt in. “Het podium is mijn happy place, dat is een beetje egoïstisch omdat ik hou van muziek maken, maar ik hou er net zoveel van om dat te delen met het publiek.” Dan blikt Tohill te afsluiting vooruit naar het optreden in Groningen. “We willen graag promoters bevrienden, want we willen graag ook meer shows in Europa spelen en meer PR hebben. Natuurlijk kijken we er ook naar uit om andere bands te zien die ook het aan het maken zijn! Het wordt laat, want we treden pas op kwart over twaalf op, dus je krijgt een flinke boost van ons met een heleboel high energy, singing along noise!! See ya there!” There is dan Huize de Beurs op 18 januari.