GRONINGEN – Een aantal jaar geleden was zangeres Rachel Scharnberg een kandidaat om voor Duitsland naar het Eurovisie Songfestival te gaan. De zangeres uit Keulen nam deel aan het programma ‘Unser Star fûr Baku’ en was daarmee lang in de race om op Europa’s grootste liedjes podium haar kwaliteiten te tonen, maar viel helaas af. Nu staat ze op Altersonic in Groningen als één van de Duitse deelnemers aan de Euregional Showcase in de Drie Gezusters op 19 januari als zangeres van de band Ray Novacane. We ontmoeten de zangeres samen met bandleden Niklas Schneider en Simon Manthey in Keulen. Er valt voldoende te bespreken. Een nieuw album, maar eerst de onbekendheid van de band.
“Moeten we nu werkelijk met één of andere domme actie de pers zich laten afvragen wie die geweldige band is waar niemand nog ooit van gehoord heeft?” Dit vraagt Ray Novacane zich af. Het Duitse gezelschap is dus er klaar voor om voor het voetlicht te treden met hun neo-R&B die ze volgens eigen zeggen met groot gemak voor een internationaal publiek kunnen brengen. Die kans krijgen ze nu op de Euregional Showcase tijdens Altersonic. Niklas Schneider lacht en nuanceert die grote woorden. “We zijn nog steeds een band die eigenlijk net begonnen is en daarom zijn we nu nog onbekend en mysterieus, maar het is voor ons natuurlijk al een enorm succes dat we deze showcase mogen spelen op Altersonic tijdens het Eurosonic weekend. We hopen dat veel mensen de showcase bezoeken, want je kunt verwachten dat Ray Novacane een liveband is die emoties weet over te brengen. In vergelijking met het album stoppen we nog meer energie in de live show. We zijn denk ik de moeite waard om te komen bekijken.”
Rachel Scharnberg alias Ray Lozano, Niklas Schneider en Simon Manthey hebben alle drie een achtergrond in de muziek voor ze samen kwamen in Ray Novacane. Manthey vertelt daarover: “We zijn alle drie opgegroeid in gezinnen waar muziek een belangrijke rol speelde. We hebben alle drie familieleden die al instrumenten bespeelden of in een koor zongen of gewoon er van houden om naar muziek te luisteren. Van uit deze basis zijn we gegroeid naar wat we nu zijn. Ieder op eigen wijze. We hebben allemaal eerder in bands gezeten, we zijn op toernee geweest met Duitse artiesten en hebben gewerkt als studiomuzikant, maar altijd met als doel in ons achterhoofd om een eigen band te hebben, waarin we de muziek kunnen spelen die we zelf graag willen schrijven en maken.” Voor Scharnberg komt daar nog een element bij. De zangeres neemt het woord: “Ik ben een kind van een Duitse vader en een Filipijnse moeder. Het is voor mij nooit een probleem geweest dat ik opgroeide in Duitsland, want ik zie mezelf in de eerste plaats als Duits. Ik kende eigenlijk de achtergrond van de andere helft van mijn persoonlijkheid niet zo goed. Vanaf het moment dat ik de Filipijnse cultuur beter leerde kennen heeft dat mijn manier van kijken naar heel veel zaken ingrijpende veranderd. Ik ben bezig met een emotionele, maar ook erg bevredigende reis letterlijk en figuurlijk. Ik was nog nooit op de Filipijnen geweest, maar op mijn eerste bezoek heb ik heel veel familie leren kennen en ben erg veel te weten gekomen over mijn achtergrond en zo doende over wie ik ben.” Het zijn ervaringen die de band heeft gebruikt voor het eerste album ‘Mabuhay’. “We hebben op het album sample’s gebruikt van de Kalutang, Dat is een instrument van twee korte houten percussiestokken die als ze tegen elkaar worden geslagen een geluid produceren. Het lied ‘Mabuhay’ waarin ze gebruikt worden is onze eigen ode en oproep om het leven te omarmen.”
Simon Manthey gaat op het onderwerp door, maar specificeert het weer naar Ray Novacane. „We proberen muziek te schrijven die komt diep vanuit onze gevoelens. Eerlijke teksten, waarbij de nadruk ligt bij de emotie die wordt geaccentueerd door de muziek die we scheppen.“ Niklas Schneider gaat hier op door. “Het verschilt eigenlijk heel erg per liedje hoe we het schrijven. Een aantal liedjes zijn heel direct te herleiden naar de ervaringen van Ray op zoek naar haar achtergrond. Andere liedjes beginnen juist met gewoon een sample op een drumloopje en daaruit pikken we een vibe op en dat resulteert in een liedje. Als algemene factor is er altijd één centraal element in een liedje waar omheen het geconstrueerd is“, benadrukt Schneider. „Dat kan iets muzikaals zijn als een mooi accoord op de gitaar, een ingrijpende gebeurtenis in ons leven waar we iets van vertellen of een hypnotische beat.“ Een bron van inspiratie is daarbij ook Keulen. „Er zijn hier in de stad veel erg goede andere bands o artiesten en die inspireren ons, maar veel muziek waar we ons toe aangetrokken voelen komt ook uit andere steden, zoals L.A. Londen, Göteborg of Perth.
Al deze inspratie is terug te horen op ‘Mabuhay’ Scharnberg gaat hier op in. „We hadden eigenlijk heel weinig verwachtingen van dat album. We wilden gewoon onze muziek vastleggen en uitbrengen waar we de laatste tijd aan gewerkt hadden. Ik kan nier ontkennen dat het toch ook wel heel leuk en spannend is om de reacties te krijgen van luisteraars. We zijn tenslotte nog maar een prille band. Het is ons debuut en daarom is het echt een aanmoediging nu we ook een paar heel positieve recensies hebben gekregen in de pers.“
Ter afsluiting keren we terug naar Altersonic en het optreden in Groningen op 19 januari. Simon Manthey neemt het laatste woord. “Optreden op de buhne is de beste manier om dat levendige gevoel te scheppen of dat speciale sentiment dat uniek is voor dat moment en dat je noit weer exact zo kunnen herscheppen. Het gaat er om dat je dat speciale moment deelt met het publiek. Het wordt nog extra geweldig als je merkt dat je muziek die emoties losmaakt in mensen. “