BANGKOK – Eén van de grootste talenten deze dagen in de muziek in Azië is de Thaise Pyra. Voor haar debuut album werkt ze met producer Sean Hamilton, die normaliter in de studio staat met mensen als H.E.R., Justin Bieber, Ciara en nog tal van andere bekende artiesten. Haar eerste twee EP’s leverden haar veel belangstelling op en een aanbod voor één van de grootste platendeals uit de Aziatische muziek geschiedenis die ze vervolgens ook weer afsloeg, omdat geld en faam niet haar drijfveer is, maar veel meer de aanjager te zijn van sociale veranderingen met haar muziek. In Azië en de Verenigde Staten is ze al een talent dat wordt herkend, maar Peeralada Sukawat, zoals de Thaise voluit heet, met haar “oude wereld klanken met moderne elektronische muziek” wil ook in Europa vaste grond onder voet krijgen. Ze staat dan ook op The Great Escape, één van de invloedrijkste showcase festivals van Europa in het Britse Brighton dat op 13 en 14 mei digitaal, om pandemische redenen, wordt gehouden. “De lyrische sirene straalt een radicale elegantie uit”, zet het festival haar in het spotlicht.
“Wat leuk je te leren kennen”, straalt Pyra als we digitaal contact krijgen. Al snel keren we in het gesprek terug naar de roots van Peeralada Sukawat. De tijd voor ze Pyra werd. “Ik ben afkomstig uit een conservatieve Aziatische familie, mijn moeder stuurde me naar meerdere buitenschoolse lessen, waaronder toevallig muziek. Ik nam zang, gitaar en piano toen ik 9 jaar oud was. Mijn zangleraar stuurde een demo van mijn stem in en ik werd geselecteerd om het nationale Moederdag lied te zingen. Het is best hilarisch om er nu aan te denken. Dat is echt ver verwijderd van wat ik nu doe, maar zo ben ik in de muziek en de industrie terechtgekomen”, lacht ze een beetje melancholisch bij de herinnering.
Aanvankelijk begon Pyra met een mix van liedjes in het Thais en in het Engels. Inmiddels schrijft ze alweer geruime tijd voor een internationaal publiek. Met succes, want op nagenoeg elk Aziatisch festival van importantie stond ze al en ook het Burning Man festival in de Verenigde Staten gaf haar een prachtig podium. Voor we daar verder op in gaan, eerst naar haar drijfveren om muzikant te worden. “Ik denk dat het erg belangrijk is voor een artiest om op te gaan in de muziek, teksten en beelden. Nou, ik vroeg mezelf gewoon af: “Wie ben ik?” voordat ik dit project maakt. Oké, ik ben Thai. Ik ben Aziatisch. Ik ben een vechter. Ik wil vechten voor gerechtigheid en gelijkheid in deze wereld en alles wat je nu ziet, is het product van deze introspectie. Ik ben een introvert, een pessimist en een vechter. In plaats van te klagen over mijn problemen, wil ik ze gebruiken als mijn grootste wapen om hoop te scheppen voor anderen die soortgelijke dingen meemaken, zoals ik heb ervaren. Hoe beroemd ik ook word, het is zinloos voor mij als ik niet in staat ben om een positieve verandering voor de wereld teweeg te brengen.”
Dat doet Pyra op verschillende manieren. In haar liedjes, bijvoorbeeld het confronterende ‘Yellow Fever’, haar laatste single, waarin ze de fetish van oudere vaak Westerse mannen voor jonge Aziatische meisjes op de korrel neemt. “Het doel met ‘Yellow Fever’ is om ervoor te zorgen dat Aziatische vrouwen zonder belemmering kunnen zijn wie ze maar willen zijn. We kunnen leuk, brutaal en onbevreesd zijn. We zouden in staat moeten zijn om te zeggen wat we maar willen en de samenleving zou niet geagiteerd moeten zijn als we dat doen.” Maar ook op sociale media, waar ze bijvoorbeeld zeer uitgesproken is over de altijd al (latent) aanwezige, maar nu door Corona weer actuele golf van racisme tegen mensen uit Azië. “Er is iets walgelijks aan de mensheid. In plaats van ons een weg te banen naar waar we willen zijn, vinden we het gemakkelijker om anderen neer te halen, zodat we ons beter over onszelf kunnen voelen. Huidskleur daarvoor misbruiken”, vraagt ze indringend, “iets dat we bij de geboorte niet kunnen selecteren? Dit is echt zwak. Wat er ook van iemand wordt geprojecteerd, negatief of positief, het is slechts een weerspiegeling van de innerlijke zelf van diegene die dit projecteert. Mensen die naar buiten komen met een hekel aan Aziaten, de LGBTQIA-gemeenschap, die mensen discrimineren die anders zijn dan zij – ik zeg je”, benadrukt Pyra, “ze zijn zwak en kwetsbaar van binnenuit. Bovendien komt racisme niet alleen voor in Westerse landen, het komt overal voor op macro- en microniveau. Sommige mensen in Noord-Azië discrimineren Zuidoost-Azië. Zuidoost-Azië onderscheidt bruine Aziaten. Thai discrimineert Thais afkomstig uit andere provincies. Er is zoveel te doen”, klinkt het met een zucht.
We keren terug naar de muziek en gaan in op het songwritingproces en hoe ze haar liedjes schrijft. “Ik sta versteld van hoe de wereld het creatieproces van een kunstenaar probeert te verheerlijken, terwijl het voor mij eigenlijk niet anders is dan een 9 tot 5 baan hebben. Ik moet gewoon in mijn studio gaan zitten en het komt altijd vanzelf. Voor mij bestaat er niet zoiets als een writer’s block. Ik denk dat je het een vaardigheid kunt noemen. Hoe meer je het doet, hoe beter je er in wordt. In plaats van liefdesliedjes te schrijven, schrijf ik over mijn ervaring en waar ik in geloof. Opgroeien in een conservatief Aziatisch gezin in een derdewereldland onder een dictatoriaal regime? Er is zoveel onderdrukking die ik heb meegemaakt toen ik opgroeide, er is zoveel dat ik de hele tijd wil zeggen. De muziek die ik schrijf is iets dat ik niet onder woorden kon brengen aan mensen, dus door het te bundelen met gek geluid en spectaculaire beelden, werd het veel gemakkelijker voor mensen om zich open te stellen en te luisteren.” Dan kondigt ze aan. “Ik breng 2 EP’s uit die zullen worden gecompileerd tot een volledig luxe album. Het heet “fkn bad”.” Het is de opvolger van de EP’s ‘Stray’ uit 2016 en ‘Better Being: Suriya’ die in 2018 verscheen.
In 2018 stond ze als eerste Thaise op Burning Man in Nevada. Veel Thaise artiesten bereiken de Europese markt niet. “Het is geen wonder dat je niet veel hebt gehoord uit Zuidoost-Azië. Er is zoveel te doen in de muziekindustrie. Het loopt ver achter op Europa, misschien wel 5 jaar achter. De meeste van mijn favoriete artiesten komen uit het Verenigd Koninkrijk, maar omdat ik Thai ben, ga ik dat in mijn voordeel gebruiken om iets nieuws te creëren. Thailand is rijk aan cultuur, traditie en kunst. Er is echt zoveel om inspiratie uit op te doen, maar de meeste artiesten in deze regio worden beïnvloed door het kapitalisme en verliezen uit het oog wie ze werkelijk zijn. Voor mijn aanstaande album “fkn bad” gebruik ik massa’s Thaise en Aziatische instrumenten om een ‘dystopische pop’-plaat te maken.” Ze lacht even en spreekt dan de hoop uit binnenkort ook weer echt veel te kunnen optreden. “Optreden is mijn favoriete bezigheid in het leven. Niets anders overtreft het. Heb je ooit het gevoel dat er iets is waarvoor je geboren bent? Dit is het voor mij.”
Wie weet wordt ze ook in ons land opgemerkt. The Great Escape is een showcasefestival is daarvoor natuurlijk bij uitstek geschikt om straks ook Europees te kunnen gaan toeren en met haar energieke muziek met een boodschap zou ze op menig festival niet misstaan. “Het zakelijke doel is om te worden blootgesteld aan Artists & Repertoire managers voor toekomstige samenwerkingen met Europese artiesten en om Europese boekingsagenten te ontmoeten.” Dat gaat ze doel op een beeldscherm, ook daar heeft Pyra over nagedacht. “Omdat er geen interactie is, moet je de audio van hoge kwaliteit en het optreden visueel verbluffend te maken om ervoor te zorgen dat je publiek de aandacht kan vasthouden in het comfort van hun huis.” Pyra dus, op 13 of 14 mei te bewonderen via de kanalen van The Great Escape en wie weet op een podium bij ons in de nabije toekomst.