GRONINGEN – Een lekkere band tijdens VICEFEST was POM. De gastheren van The Vices hadden hun collega’s geïnviteerd nadat de band al enige jaren op een prima manier aan de weg hebben getimmerd. De aansprekende frontvrouw Liza van As is als zangeres en gezicht van de band één van de beste aanstormende talenten in haar vak en ze heeft met gitaristen Joy Kunst en Luc Siegers, drummer Justin Dwarswaard en bassist Michael Joshua een fijne club om zich heen. POM kam in 2019 voor het eerst echt in beeld op het moment dat de single ‘Down The Rabbit Hole’, waarmee de indie-rock band veel succes had. De band draaide daarna een uitstekende popronde en investeerde in ervaring om steeds beter voor de dag te komen. Dauwpop, de Melkweg, Left of Dial konden al van de bucketlist worden afgestreept, terwijl ook al voorzichtig over de grens kan worden gekeken. De prima EP ‘Lately’ werd uitgebracht en goed ontvangen. Met het optreden op Vicefest bleek dat de Amsterdamse formatie op een kantelpunt staat. Het zit steengoed in elkaar, maar de band is toe aan een goede clubtoer en album om dat te bezegelen en de naam definitief te vestigen. Het prille is er net vanaf en het is tijd voor een nieuwe stap. Naar het schijnt staat dat voor 2023 op het programma. De formatie kwam op Vicefest met ‘Piglet’ het podium op. Een kenmerkende felle expressieve start bracht onmiddellijk de vaart erin en de stemming op standje optimaal. Het publiek was eigenlijk al na dit openingsnummer ingepakt en in de ban van Van As cum suis wat mooi verder ging in ‘Earth Ship’ voor met ‘Toni’ het voor even wat rustiger werd. Prima zang en vooral de manier waarop de band de frontvrouw duidelijk in haar kracht zet was aansprekend. Iedereen weet wat te doen en alles is ondergeschikt aan de show die POM neer zet. Met ‘Playboy’ werd het tempo weer opgepikt en dit nummer kenmerkte zich door een fijne progressie, waarbij de opbouw prima in elkaar zat met prima bijdragen van gitaristen Joy Kunst en Luc Siegers. De stevige rock en punk werd mooi afgewisseld met fuzzpop, waarbij voortdurend die prima zang de lijm was die alles weer verbond, samen met de ritmesectie van drummer Justin Dwarswaard en bassist Michael Joshua die veel power brachten. Aankondigingen of introducties waren minimaal. De nadruk lag op spelen en dat lukte prima, want de temperatuur steeg letterlijk en figuurlijk naar het kookpunt. Erg fijn was ‘Kim’ zo’n nummer waarbij al die energie van Van As lekker de zaal in werd gepompt en daar onmiddellijk werd opgepikt en terug werd gestuurd in een mooie wisselwerking. ‘Koffiekop’ was prima en erg lekker het uptempo ‘Titties’. Uitstekend bleef de band vol gas geven met nummers als ‘Bella Fever’ en ‘Red Dress’ terwijl met ‘Down the rabbit hole’ en ‘Eat me, I’m sad’ op impressionante wijze werd besloten. Wat een heerlijke band, een formatie om scherp in de gaten te houden want er zouden zomaar grote dingen voor hen in het verschiet kunnen liggen. POM, dat wordt ongetwijfeld vervolgd.
Prima show van POM in De Oosterpoort
