GRONINGEN – Als je Morgan Geer in de zaal hebt als gitarist van Freakwater, dan doe je het publiek een groot plezier als je Geer als soloact onder de naam Drunken Prayer ook een paar liedjes laat spelen. Geer is namelijk naast een uitstekende gitarist ook een man met een prachtige doorleefde stem. Dat bleek direct in zijn openingsnummer ‘Pearls & Swine’ tijdens zijn optreden in Vera in Groningen. Sterke rustige nummers met diepgang en een fraaie opening, die Drunken Prayer doortrok in het rustige ‘Mary Jane’. In zijn muziek verwerkt Geer tal van invloeden. Op geheel eigenwijze gaat hij aan de slag met blues, pop, country en wat hem in een wereld van genre’s nog verder van pas komt. Aan regels heeft hij geen boodschap, alleen aan het schrijven van mooie liedjes. Dat lukt Geer volop, hoewel hij in een aantal liedjes het stijlelement van herhaling wel erg vaak gebruikt in de tekst. Erg fraai is ‘The Demon’. Zijn liedjes praat Geer aan elkaar met wat anecdotes, zonder echt inhoudelijk te worden. Met weinig middelen weet Drunken Prayer te boeien en te overtuigen met zijn liedjes, waarbij vooral de zang het publiek de liedjes intrekt. Mooi is ‘Mission Field’ een cover van een cover, want Geer schreef het liedje, Freakwater zette het op de planken en nu speelt ook Drunken Prayer het weer. De mooiste liedjes heeft Drunken Prayer tot het laatst bewaard. ‘Cornelia’ is een zeer aansprekende song. Voor het afsluitende ‘Always Sad’ nodigde Geer Anna Krippenstaple op het podium. Krippenstaple is de violiste van Freakwater en ondersteunde ook Drunken Prayer in deze prachtige afsluiting. Jammer alleen dat haar bijdrage beperkt bleef tot alleen het laatste liedje, want haar spel is een mooie aanvulling op het spel van Geer. Al met al een zeer fraaie opening van de avond met deze intrigerende singersongwriter met zijn prachtige stem.
Prachtige stem Morgan Geer bij Drunken Prayer
