STEENDAM – Een heerlijke zomerse avond. Een wandeling langs het Schildmeer, een verrukkelijke maaltijd en dan The Whispering Tree die hun prachtige singersongwriter liedjes spelen. Het klinkt als een geweldige avond bij Peter en Leni in Steendam en dat was het ook. Het was al zo’n anderhalf jaar geleden dat het Amerikaans/Franse duo Eleanor Kleiner en Elie Brangbour hun huis nabij New York verlieten om te toeren in Europa. Tijd goed besteed, want in eigen huis werd het prachtige nieuwe album ‘Invisible Forces’ opgenomen dat later dit jaar uitkomt. Direct werd sterk de stemming gezet bij het tweede optreden op dit podium. A Capella werd na de aankondiging ‘Litte Sailor’ ingezet met schitterende harmonieën waarin de stemmen van het duo versmolten, waarna de piano van Kleiner en gitaar van Brangbour aan bod kwamen in het mooie ‘Bells’, één van de nummers van het nieuwe album en een lekkere vlotte vrolijke opening. Dat werd gevolgd door een meer serieuze noot het rustige ‘Let Me Speak’ en een hele fijne uitvoering van het na 70 jaar nog steeds actuele ‘Deportees’ van Woody Guthrie en het prachtige eigen ‘Where Have You Gone’. Eleanor Kleiner heeft een prachtige veelzijdige stem. Het kan de emotie goed overbrengen of het nu in een lichter vrolijk jazzy nummer is als ‘Fat Cat’ of een nummer over de gekte van ‘Las Vegas’ of het gevoelige ‘Tallest’, dat door de plaatselijke Steendammer brandweer werd voorzien van ondersteuning met sirene en lichteffecten. Hoogtepunt voor de pauze was het schitterende ‘Dry Spel’. Om het tempo in het schrijven van liedjes er in te houden is het duo lid van een groep die eens in de zoveel tijd een schrijf opdracht stuurt. Het leverde onder andere dit prachtige nummer op. De pauze werd bereikt met ‘Waist Deep in the Big Muddy’. Het duo woonde in het zelfde dorp als Pete Seeger. Regelmatig kwamen de dorpsbewoners samen in een boothuis om in een kring samen te spelen en te zingen. Vaak schoof ook Seeger met zijn banjo aan. Ter ere van hem deze mooie cover. Na de pauze ging het van start met ‘By The Side of The Road’. Voor twee nummers nam Kleiner de gitaar over en bespeelde Brangbour de piano. Na de pauze veel nieuw werk. Het duo zit muzikaal prima in elkaar. Weet een setlist op te bouwen en vult elkaar in de zang mooi aan. Af en toe mocht mag wat meer worden verteld over de nummers of viel er even een stilte op het podium, maar daar tegenover stonden ook mooie verhalen zo nu en dan. Ook nu prachtige nummers als ‘Washed Ashore’, ‘Pretty Bird’ en vooral het fenomenale ‘Song to Silence the World’. Het duo is prachtig op de gevoelige momenten, heeft wat te vertellen, maar weet ook te vermaken. Het afsluitende ‘Over The Rainbow’ kwam veel te vroeg, dit had nog wel een uurtje door mogen gaan. En dat nieuwe album? Dat hadden ze stiekem al bij zich en is prachtig. Een duo om te koesteren.
Prachtige avond met The Whispering Tree
