SCHIPBORG – Pieter van der Zweep treedt de laatste jaren veelvuldig op in het theater met zijn programma van eigen werk en Nederlandstalige hits. Die aanpak van een prima praatje en een prima plaatje had hij meegenomen naar zijn optreden op Festival der Aa in Schipborg. De Groninger werd door het festival ontdekt in het mooie Theater Van Berensteijn in Veendam. Niet zo verwonderlijk want dit theater heeft nauwe banden met het festival en kan natuurlijk uitstekend beoordelen in de loop van een jaar wat daar op de planken staat of dat ook geschikt is voor het festival. Pieter van der Zweep brak door met enkele fijne singles en zijn zijn debuutalbum ‘Dichterbij’. Het resulteerde in veel aandacht van de radio en optredens op podia als de Huishoudbeurs, Muziekfeest op het Plein en de Nijmeegse Vierdaagse. De constatering dat de Groninger de minst verrassende act op het hoofdpodium was, is misschien voor de hand liggend, maar ook wat kort door de bocht. Pieter van der Zweep is namelijk een uitstekende zanger die een bont boeket aan Hollandse hits had, maar toch ook veel prima eigen liedjes en hij werd omarmt door een ander deel van het publiek dan dat normaal iets van zijn gading vindt op dit hoofdpodium. Erg duidelijk was dat Van der Zweep een aantal kwaliteiten meenam die hij in de wereld van het Nederlandse lied en het theater heeft geleerd en dat toepaste op zijn show in Schipborg. Dat was in de eerste plaats dat hij het publiek bij bijna elk nummer op een prima manier meeneemt in zijn gedachten wereld rondom het liedje. Waarom hij een cover zingt of wat er achter een liedje die hij zelf geschreven heeft schuilt. Hij heeft een prima band om zich heen die hem steeds de ruimte weet te bieden, waarin hij kan excelleren met zijn stem. Nadeel is dan weer dat het soms erg glad wordt en muziek moet zo nu en dan ook dat haakje hebben, waarmee het je echt weet te raken. De kennismaking met Van der Zweep was na een enthousiaste opkomst rustig, maar met prima eigen nummers als ‘Ik Geef Me Over’ en ‘Eén nacht voor twee’, bracht de zanger met zijn band het tempo erin. Dat waren nummers van eigen hand, maar hij pakt ook regelmatig andermans werk om te zingen. Dat geeft binding, want het zijn nummers die het publiek onmiddellijk herkende, zoals ‘Ik Vlieg, Ik Zweef”, dat oorspronkelijk van Volumia is. Pieter van der Zweep is niet bang om nu en dan ook een voorzichtig statement te maken. Marco Borsato werd dan verstandig even niet genoemd, maar zijn ‘Als de wereld van ons is’ is dan weer een statement om liever te zijn voor elkaar in een wereld vol korte lontjes. Een nummer dat door Van der Zweep werd aankondigt met als bijsluiter: “Helaas nog steeds relevant”. Dat haakje dat een emotie even open haalt, dat je raakt. Het dook nu en dan even op en dan maakte het direct het ook erg mooi, zoals in ‘Pas als het over is”, een eigen nummer over het verlies van een dierbare, wat de zanger ingetogen en heel persoonlijk bracht en wat onmiddellijk uitgroeide tot hoogtepunt. Het was het startpunt van een mooi klein gebracht middenstuk van het optreden met het heel klein, met alleen piano en zijn achtergrond zangeressen, gebrachte ‘Avond’ en de André Hazes klassieker ‘Zij Gelooft in Mij’ wat naadloos overging in ‘Ik Heb je Lief’ van Paul de Leeuw, om dan weer uit te pakken met ‘Laat Me’, dat dan weer een beetje te kort schoot in vergelijking met lyrische vuur, waarmee Ramses Shaffy het naar ons aller bewustzijn heeft gezongen. Het einde van het optreden was swingend en catchy met twee mooie eigen nummers met het vrolijk aanstekelijke ‘Ik Wil Dansen’ en het rustig swingende ‘Blijf bij mij’. Dat was een mooi eindpunt geweest, de medley met guilty pleasures waaronder Queen was voor een deel van het publiek reden om te gaan dansen in de regen, die inmiddels met bakken neer viel, voor anderen was het een overbodige verlening. Chapeau trouwens voor Pieter van der Zweep die de druppels trotseerde en voor op het podium dicht bij zijn publiek bleef, dat zou niet iedere artiest doen. Een prima zanger, een fijne prater, maar graag nog net wat meer eigen liedjes als ‘Pas als het over is’, met dat haakje dat zorgt dat het echt beklijft. In die zin een verrassende toevoeging n dat wil je op zo’n festival, verrast worden.
Pieter van der Zweep brengt het theater naar Schipborg
