CARDIFF – Het lijstje bands dat Cardiff als thuishaven heeft is eindeloos. De stad in Wales gaf ons de muziek van de Manic Street Preachers, Super Furry Animals, Stereophonics, Feeder, Kids in Glass Houses, Funeral for a Friend en wie weet is de volgende grote naam in deze opsomming Panic Shack. Het viertal uit Cardiff gooit via hun deelname aan Eurosonic naar een prominente positie in de lijst. “Romi, Sarah, Emily en Meg waren er klaar mee dat muziek in het beste geval een ‘members-only club’ is en vaker een fallocratie, dus besloten ze in 2018 daar iets aan te doen. Enter Panic Shack. Gewapend met brutale, gevatte teksten en killer hooks bliezen ze de UK muziekscene weg met een vloedgolf van oorverdovende noise. Ze bouwden meteen een reputatie op voor rauwe, compromisloze optredens en bevreemdende songs, Panic Shack is het bewijs dat DIY beter is”, stelt het Groninger showcase festival de vier dames voor. De digitale snelweg naar Cardiff wordt genomen om de band nader te leren kennen. Hun digitale showcase zal via de site van Eurosonic rond de 19de januari te zien zijn.
Panic Shack bestaat uit zangeres Sarah Harvey, Meg Fretwell en Romi Lawrence op gitaar en Emily Smith op bas. Ze worden in de Britse pers gezien als “Insanely Talented”. Een aantal had al ervaring, andere nog niet voor ze een band vormden. Aanvankelijk een vijftal, maar nu met zijn vieren. “Nou, we waren eigenlijk helemaal niet erg ervaren met muziek voordat we met de band begonnen. Meg en Romi leerden gitaar speciaal voor de band, dus we zijn nog erg pril”, benadrukt Emily Smith. Het meest ervaren huidige bandlid is Emily Smith die eerder ook in andere gezelschappen zat. “We werden vrienden vanwege onze gedeelde liefde voor muziek en gingen altijd samen naar optredens en festivals. Dus op een dag dachten we gewoon: waarom proberen we het niet eens? En kijk, nu zijn we hier! Zodra we ons eerste nummer schreven, realiseerden we ons dat dit was wat we wilden doen. Het voelde gewoon alsof alles zo perfect samenkwam. Het is de meest opwindende baan ter wereld, maar het is financieel erg moeilijk, vooral in het huidige klimaat waar het gewoon heel moeilijk is om te toeren en optredens te spelen. Momenteel zijn we op zoek naar een spaarvarken”, lacht de bassist die de moed er in weet te houden.
Uit die liefde voor concerten, voornamelijk punk, ontstond de band en werd ook muzikaal richting gevonden. Belangrijk zijn de teksten, vaak feministisch en aardig strijdbaar, die uit de pen van Harvey vloeien. “We hebben het gevoel dat we een fris en ongewoon perspectief hebben als het gaat om songwriting, omdat we geen ervaren muzikanten zijn en dus moesten we creatiever zijn om de nummers spannend te maken. Het uitgangspunt is bijna altijd het onderwerp van het lied voor we iets anders hebben. Meestal praten we over onze persoonlijke ervaringen en komt daaruit wat naar voren. We gaan vaak samen zitten en bedenken grappige teksten. Emily komt met een bas lijn en dan is meestal alles daar omheen gebouwd. We zijn ook beste vrienden die constant aan het lachen zijn en dus denken we dat dat zich echt vertaalt in onze liedjes”, omschrijft de zangeres de songwriting sessies. “We nemen onszelf echt niet serieus. We willen gewoon plezier hebben en hopelijk ons publiek meenemen voor de rit.”
Toch zit er een heel serieuze kant aan Panic Shack. In de biografie staat dat de band “het zat was dat muziek op zijn best een ‘club voor alleen leden’ is en op zijn slechtst een fallocratie.” We vragen hierover een nader toelichting. Romi Lawrence neemt die taak op zich. “We ontdekten in het begin dat er op je zou worden neergekeken als je geen gitaarsolo’s aan het shredden was of dat de nummers niet super gepolijst waren. We wilden niet zo’n vriendelijke band zijn en we wilden bewijzen dat er geen one size fits all-aanpak is. We hadden ook genoeg van saaie mannen die de muziekscene domineerden en steeds hetzelfde deden.” Dan kijkt ze bedenkelijk. Wat betekent fallocratie eigenlijk precies?” Male dominance dus. Een ander punt is het nadrukkelijke Do It Yourself karakter. “De pluspunten zijn: we kunnen doen wat we willen, er is geen regelboek. Het nadeel is dat we eigenlijk geen hebben idee wat we aan het doen zijn.”
“Cardiff heeft een bloeiende en heel diverse muziekscene, vooral de laatste jaren”, vertelt Meg Fretwell dan over de stad waar Panic Shack groot is geworden. “Het is een van de redenen waarom we besloten om de band te starten omdat we zo geïnspireerd waren door onze leeftijdsgenoten in de stad. De meeste ervaringen waar we het over hebben in onze liedjes gebeurden, meestal tijdens een avondje uit, in Cardiff. Helaas heeft Cardiff de afgelopen jaren veel van zijn echt goede muzieklocaties verloren.” Die liedjes zijn tot nu vooral op single verschenen. Kunnen we een album verwachten vragen we Fretwell. “Dat kun je zeker. We hebben nog veel te vertellen”, grinnikt ze.
“We zouden graag de mogelijkheid hebben om buiten het VK op te treden” sluiten we dan af met een vooruit blik op Eurosonic en formuleert Sarah Harvey een duidelijk doel. Romi Lawrence vult aan: “Optreden is voor ons je verbinden met echte mensen en de energie van de menigte voelen. Er is geen beter gevoel dan het publiek te zien meezingen en lachen met onze liedjes!” Meg Fretwell tilt dan een klein stukje van de sluier op die nog over de showcase ligt. “We hebben een aantal pittige dansmoves, drie van onze favoriete onuitgebrachte nummers en gewoon geweldige vibes.” Na 19 januari kan de rock, punk en garage liefhebber terecht op de website van Eurosonic om te genieten van Panic Shack en de pittige dansmoves.