GRONINGEN – Met Danny Schmidt als openingsact had Take Root in Groningen een eerbetoon aan goed songwritersschap. De Texaan, op het toneel met zijn vrouw Carrie Elkin, weet telkens weer liedjes van hoog niveau te produceren. Zijn laatste album ‘Owls’ is daar een mooi blijk van, maar ook op het podium staat Schmidt zijn mannetje. Zelf is hij kritisch over zijn zang. Daar blijkt deze dag niks van. Een boeiende en emotievolle stem, waar misschien nog net iets de punch in mist, maar die meer dan voldoende weet te overtuigen. Helemaal waar zijn stem zich mengt met de prachtige stem van Carrie Elkin. Het is geen wonder dat je je onzeker voelt naast Elkin. Dat is zoveel zangpracht en -kracht in een frele lichaam, zoveel intensiteit, Daar zou iedereen zich bij onzeker voelen. Gelukkig passen de stemmen van beide perfect bij elkaar. Ook als gitarist overtuigde Schmidt. Een mooi rustig, maar vol geluid. Schmidt staat bekend om zijn teksten. Soms scherp en maatschappijkritisch, als in ‘The Guns & The Crazy Ones’ waarbij hij de wapenproblematiek in de Verenigde Staten op de korrel neemt. Soms in verwondering zoals in ‘Looks Like God’ waar hij zich verwonderd over de schoonheid in bijvoorbeeld een zonsopgang. Soms vervult van een diepe liefde zoals in prachtige nummers als ‘Faith Will Always Rise’ and ‘Paper Cranes’. Het concert heeft een verrassende intimiteit en intensiteit. Danny Schmidt heeft een eigen geluid gevonden en weet dat prima voor het voetlicht te brengen. Een mooi opgebouwde set en fijne aankondigingen met precies de juiste hoeveelheden informatie en humor. Danny Schmidt, perfect ondersteund door de stem van Carrie Elkin, zet een dijk van optreden neer. Niet de denderende festival opener, maar een moment van bezinning met mooie liedjes en momenten om over na te denken.
Overtuigende Danny Schmidt brengt mooie luisterliedjes
