Loading...
Recensies 2016

Oude meuk is leuk met Fay Lovsky en Arthur Ebeling

APPELSCHA – Officieel heet het programma waarmee Fay Lovsky en Arthur Ebeling langs de theaters toeren ‘Back to New Orleans’, maar de zangeres doopte dat direct om tot ‘Oude meuk is Leuk’. Op de setlist een flink aantal bekende en minder bekende liedjes van jaren her afgewiseld met eigen werk. Het concert begon met ‘Lost Highway’. Het nummer kreeg direct die mooie jaren zestig sound mee mede dankzij de Gretsch gitaar van Ebeling. Hoe verschillend de stemmen van beide zijn bleek in ‘Baby, It’s Cold Outside’. In het Frank Loesser nummer contrasteerde het grettige manlijke enn wat rauwere stemgeluid van Ebeling prachtig met het keurige en verzorgde vrouwelijke stemgeluid van Lovsky, die later ook blijk gaf het rauwere en intensere zangwerk zeker ook te beheersen. Het paste. Daarna een reeks aan goede songs met regelmatig het feest der herkenning. Eigen werk van beide kwam ook aan de orde. Bijvoorbeeld ‘Parkeren’ van Fay Lovsky. Jammer was dat ze niet ook nog meer van haar eigen werk bracht. ‘Christmas, was a friend of mine’ en al die andere mooie nummers uit de jaren ’80 en ’90 ontbraken. Op ‘Moon River’ was er wel een ander karakteristiek instrument van Fay Lovsk die, bijvoorbeeld op het nieuw te verschijnen album van Coosje Smid, ook veelgevraagd zingende zaag bespeelster is en dat toonde in Appelscha. Het leverde een mooie uitvoering van klassieker uit de film ‘Breakfast at Tiffany’s’ op. Hoe verschillend de stemmen van Lovsky en Ebbeling ook waren, de samen zang was prachtig. Regematig nam één van de twee het voortouw in de zang waarbij de ander de tweede stem had. Het duo was uitstekend op elkaar ingespeeld en de podiumervaring van beide is natuurlijk enorm. Na de pauze van de eerste set werd ook meer gevarieerd in instrumentatie. ‘Atomic Cocktail’ oorspronkelijk van Slim Gaillard bracht Ebeling achter de toetsen. Het volgende nagenoeg instrumentale ‘Caravan’ had een hoofdrol voor Fay Lovsky op de Theremin en dat is toch een instrument wat niet elk gezelschap heeft. Met ‘Slumber’, was er nu ook tijd voor werk van Ebeling, die later ook ‘Simple Man’ van zijn hand bracht. Het concert had een enorm hoog tempo. Met liefst 33 liedjes in net iets meer dan twee uur was dat ook wel nodig, maar dat ging ten koste van de introducties. Nu en dan was er iets meer ruimte voor een verhaaltje en das was toch wel prettig om juist bij deze klassiekers ook wat meer achtergrond te krijgen. Liever een paar liedjes minder en een goed verhaal erbij. In de derde set was het klassieke ‘Boots’ van Nancy Sinatra één van de hoogtepunten. Hoogstandje was ‘Victim of Love’ waarin Fay Lovsky het spelen van de melodica combineerde met zang. De afsluiting kwam met het grappige ‘Mexicaanse Hond’ een nummer van Lovsky en met de Theremin in de hoofdrol. Als toegift ‘Oh Lonesome Me’ bekend van onder andere Johnny Cash en Don Gibson. Oude meuk is inderdaad leuk, helemaal als het op eigen wijze wordt gebracht door uitmuntende muzikanten en zangers als Fay Lovsky en Arthur Ebeling.