BERLIJN – In anderhalve maand reisde Lisa Morgenstern van Berlijn naar Spanje, Nederland, Italië, IJsland, terug naar Duitsland en wederom naar Nederland. Lisa Morgenstern staat op zaterdag 24 november in Leeuwarden op het festival Explore to the North. Het zijn drukke weken verzucht de Duitse artieste met Bulgaarse roots. Na Leeuwarden neemt ze even pauze, maar in januari wordt ze wederom in het Noorden verwacht als ze voor Duitsland naar Eurosonic komt met haar elegante barokke synthpop met als basis haar klassieke piano achtergrond en dan wordt ook nog de publicatie van haar nieuwe album elk moment verwacht in begin 2019. In Berlijn met de piano al in haar koffer neemt Lisa Morgenstern alle tijd om te vertellen over ander andere haar voorliefde voor zingen in een Bulgaars koor.
“Mijn ouders zijn allebei muzikanten in een orkest. Mijn moeder deed me ook op pianoles toen ik 5 jaar oud was. Als tiener trok het ballet me meer en ben ik op een ballet school geweest. Op een gegeven moment ben ik daarmee gestopt en heb langzamerhand mijn weg weer teruggevonden naar de muziek”, beschrijft Lisa Morgenstern haar eerste muzikale schreden, In een Berlijn waar een schraal zonnetje schijnt en mensen de winterse jassen weer uit de kast hebben. De Berlijners haasten zich langs het raam waarachter Lisa Morgenstern verteld over haar muziek. De jonge muzikante heeft spannende tijden voor zich met de afsluiting van haar Europese concertcyclus in Leeuwarden, haar album en Eurosonic. Het geeft het gevoel van urgentie. Het ijzer is heet, nu is de tijd om het te smeden. In het gesprek keren we terug naar de vraag hoe de jonge Duitse nu muzikant is geworden. Met een grote grijns: “Ik denk niet dat er nogal veel redelijke argumenten zijn om muzikant als beroepskeus te hebben. Als een droom zich echter zich zo sterk in je hoofd weet te vestigen dat het een helder doel wordt, dan moet je er ook niet tegen in gaan. In mijn hele leven ben ik her en der mensen tegen gekomen die mijn wens hebben ondersteund en gestimuleerd en het zo mogelijk gemaakt.”
Van haar opleiding heeft ze haar klassieke piano, maar de muziek van Morgenstern is zoveel meer. Ze voegt er synths aan toe zodat er een barokke synth pop ontstaat. Een prachtige en opmerkelijke sound. “In het begin maakte ik me helemaal niet druk om mijn sound. Eigenlijk was het gewoon een rauwe chaos vanuit waar ik werkte. Met het opnemen van mijn nieuwe album heb ik besloten om geen geluiden en samples van de computer te gebruiken, want ik denk niet dat daar mijn talent ligt. Ik wilde ook onafhankelijker zijn van de computer op het podium. In de ontwikkeling van mijn sound zijn een paar maanden dat ik geen piano kon spelen door een blessure aan mijn hand cruciaal. In die tijd heb ik modulaire synthesizers ontdekt in de studio. Gewoon knopjes en kabeltjes. Ik dacht altijd dat synthesizers keyboards waren die alleen maar veel slechter klonken dan een echte piano, nu weet ik beter.”
De piano blijft toch erg belangrijk voor Lisa Morgenstern. “Het is het instrument dat ik het beste bespeel en waar het schrijven van mijn muziek vanzelfsprekend is”, beschrijft ze. “In feite denk ik dat mijn piano techniek beter was toen ik 9 jaar oud was dan nu, maar met mijn toegenomen levenservaring kan ik muziek beter en emotioneler interpreteren. Er zijn op het moment erg veel muzikanten die muziek schrijven voor piano. Ik hoop dat ik niet compleet hierin terecht kom, want je krijgt de indruk dat de piano is verworden tot een soort geloof. Het instrument waarop je het speelt is niet belangrijk als de muziek goed is.” We gaan verder over het schrijven van liedjes als de schemer langzaam zijn opwachting maakt en nieuwe drankjes op tafel verschijnen. “De meenste van mijn liedjes groeien in de loop van een aantal maanden. Ik probeer het opnemen altijd uit te stellen, want anders mis je weer een stadium van ontwikkeling. Ik schrijf vaak verschillende liedjes op hetzelfde moment, zonder dat ik me daar heel helder bewust van ben. Mijn songteksten schrijf ik los van de muziek en ze vinden haast als vanzelf het liedje dat bij hen hoort. Als deze fusie plaats vind en ik de vocale melodie heb gedefinieerd, dan is een liedje wel zo ongeveer af.”
Opmerkelijk is dat de Bulgaarse wortels van Lisa Morgenstern zich tonen, omdat ze zingt in het in Berlijn gevestigde Bulgarian Voices Berlin, een vrouwenkoor die tradionele Bulgaarse liederen zingt. “Ik ben altijd een enorme fan geweest van de Bulgaarse folklore, Mijn Bulgaarse moeder heeft me deze muziek laten horen. Ik ontmoet echter ontzettend veel mensen die mijn liefde voor deze Bulgaarse folklore delen, zonder dat ze iets met Bulgarije te maken hebben. Ik zing nu ruim een jaar vol passie in het koor van de Bulgarian Voices Berlin. Die zijn in één woord geweldig. In mijn huidige live set zing ik een eigen Bulgaars arrangement. Juist dat is een liedje waar heel veel mensen me na een concert op aanspreken. Ik ben er van overtuigd dat deze Bulgaarse smaak in een volgend album geweldig zal mooi in mijn muziek zijn weerslag heeft”, kijkt de zangeres al even naar toekomstige plannen. “Het is één van de redenen dat ik naar Berlijn ben gekomen. Ik heb hier zoveel inspirerende muzikanten leren kennen. Een aantal zijn goede vrienden geworden en daaruit zijn muzikale samen werkingen gegroeid en los daarvan na veel zoeken is Berlijn de stad waar ik me compleet thuis voel.”
Met muzikale samenwerkingen is een stevige Berlijnse brug geslagen naar het nieuwe album ‘Chameleon’. Op dit album werkt Morgenstern samen met Sebastian Plano. Plano is een Argentijnse klassiek geschoolde componist, producer en multi-instrumentalist die ook domicilie houdt in de Duitse hoofdstad. “’Chameleon’ was een moeilijk album om te maken. Ik ben een compleet nieuwe richting in gegaan. Sebastian Plano deed precies wat ik nodig had. Hij schaafde de scherpe kanten er vanaf en zette een spotlicht op prachtige details, zonder dat het origineel geweld aan werd gedaan. Ik weet van mezelf dat ik de neiging heb om mijn muziek niet genoeg te laten ademen en het te gecompliceerd maak. Ik had een gids nodig die me om deze obstakels heen leid. Voor het album deed ik een crowdfunding actie en mijn fans hebben me geweldig gesteund. Het album is eigenlijk al af sinds vorig jaar en het doet best pijn dat haast niemand het nog heeft gehoord, maar soms moet je in de planning keuzen maken die op lange termijn beter uitpakken. Nu de release er aankomt ben ik geweldig opgewonden en vol verwachting. De eerste single komt snel uit!”
Van plaat naar podium. De overgang zorgt ervoor dat de opgewonden en blije artieste een moeilijk gezicht trekt. “Hmmm……” gromt ze. “Als ik aan iemand moet uitleggen die niet direct begrijpt waarom ik dat podium op stap om mijn muziek te delen, dan valt het ook bijna niet uit te leggen”, geeft ze de enorme emotionele lading aan. “Eerlijk gezegd, de podia waar ik de laatste tijd op heb gestaan hebben mijn dromen overstegen. Ik heb een aantal keer van blijdschap moeten huilen.”
De tijd dringt en daarom laten we de verwachtingen van Eurosonic even liggen, maar duiken we nog wel even in Explore The North. Op het al jaren onderscheidende en dapper programmerende festival zal ze twee keer optreden op zaterdag 24 november. Eerst een Twee Meter Sessie bij Jan Douwe Kroeske en in de avond staat ze in Neushoorn. “De optredens in Leeuwarden zijn de laatste van een aantal die nogal overweldigend waren. Ik weet helemaal niet wat ik er van moet verwachten, maar ik beloof als je van klassieke muziek houdt of van elektronische muziek en niet bang bent voor emoties, dan moet je samen met mij op ontdekkingsreis gaan.”