GRONINGEN – Het is even zoeken naar OIEE. Op het officiële Eurosonic / Noorderslag programma ontbreekt de Hongaarse kleurrijke electronica act, maar op een besloten party van de Midden -Europese landen bij het showcase festival in Smoke is een optreden ingeroosterd van OIEE. Achter de naam OIEE schuilt Bence Kocsis. In 2019 bracht hij een verrassend album uit. ‘Urban Camouflage’ is een vrolijke en aanstekelijke plaat waarop met humor en prima zang de act zich uitstekend presenteerde. Nummers als ‘Animals and Passports’, met de nodige maatschappij kritiek en ‘Stays Like This’, doen dansen, lachen en planten een zaadje om na te denken. Op het album zijn er gastbijdrages van mensen als de Brit M3nsa en Amaarae uit de Verenigde Staten. Het album werd onder meer opgepikt door de BBC die première van de song ‘Still Dey Inside’ had. Een nummer dat de instincten boven brengt en klinkt als de combinatie van een underground techno party met een tribal dance rondom een kampvuur. Inmiddels zijn we een periode verder en werkt OIEE aan nieuwe muziek en hoopt hij snel een nieuw album te presenteren. In Groningen waren er dan ook alleen songs te horen die niet op ‘Urban Camouflage’ stonden. Zijn nieuwste werk dus. Onder het genot van chicken wings, siepelringen en spare ribs van de koks van Smoke had Bence Kocsis zijn eigen ingrediënten voor een fijne showcase. Samen met een kameraad achter de knoppen opende het vlot met ‘Tajo’ dat een mooie spanningsopbouw kende, voor de zang van OIEE inviel. Een prima eerste indruk die snel werd gevolgd door het nog mooiere ‘Tamano’, waarin het tempo iets werd terug genomen en waarin de zang van Kocsis prima tot uiting kwam. Het zijn lekkere klanken die OIEE Smoke in liet stromen. Een beetje jungle, een positive vibe en erg aanstekelijk. De invloeden van disco en R & B zijn duidelijk aanwezig en maken stilstaan een hele klus. Prachtig is ‘Two Sides’ waarin het tempo weer wordt opgeschroefd en ook ‘New Dawn’ met een duidelijke jungle vibe is uitstekend. Enthousiast gaan beide heren fluks door de nummers heen. Het tempo wordt hoog gehouden en nu en dan een kleine aankondiging of opmerking is er te bemerken, hoewel dat nog wel iets meer had gemogen bij een showcase. De zeer prettige zangstem van OIEE draagt bij aan de sound in bijvoorbeeld ‘Lighthouse’ en het even uptempo ‘Marathon’. De set is uitstekend opgebouwd, en dat zelfde is ook van toepassing op de liedjes, waarin vaak een mooie progressie is op te merken. Prima tegenpool voor die twee snellere nummers is het rustige ‘Momentary’ en die rust wordt aanvankelijk voortgezet in het prachtige ‘Off Beat Echo’ dat al snel robuuster en krachtiger wordt. Een heel fijn slotakkoord. OIEE bekent na afloop een beetje verliefd te zijn geworden op Groningen. Hij komt graag hier nog eens terug, maar dan ’s avonds laat en al dansende met het publiek op zijn klanken de nacht door. Laat je niet door zijn Hongaarse afkomst afschrikken, OIEE is de moeite waard, zoals er meer hele verrassende en fijne muziek uit dit deel van Europa komt. Tot hij ergens optreedt in Groningen en het nieuwe album uitkomt moeten we het doen met dat sterke ‘Urban Camouflage’, maar dat is zeker geen straf.
OIEE wil Groningen in de nachtelijke uren laten dansen
