AMEN – Al vele jaren is Roel één van die voor het grote publiek stille krachten bij De Amer in Amen, waar hij video opnames maakt van elk optreden en zo de historie van dit podium documenteert. Voor het optreden van Spinvis had de videoman zich een andere rol aangemeten. Als een Jan Pelleboer in de dop bezweerde hij de regenwolken die het tuinconcert dreigden te bederven en verzekerde het publiek dat deze wolken snel richting Friesland zouden afdruipen. Hij kreeg voor 97,5 procent gelijk en slechts een enkel drupje daalde neer tussen al die noten en woorden, kortom liedjes die Spinvis al over het publiek uitstrooide. Spinvis is in de loop der jaren regelmatig terug te vinden in het Roel Archief. Een vast De Amer gezicht, die nu met band bestaande uit Saartje Van Camp op cello, toetsen en zang, drummer Marcel van As, Lucas Oldeman op gitaar, Jan Teertstra op bas en Merel Junge op viool, trombone en elk ander instrument dat onder het hemeldak te vinden is. Het hemeldak en de zon speelden ook de hoofdrol in het eerste nummer ‘Icarus’. In de oorspronkelijke versie van deze Griekse mythe smelt de was die veren bijeenhoudt als de jonge Icarus te dicht bij zon komt in zijn poging om al vliegende met aangeplakte vleugels te ontsnappen uit de gevangenschap van Koning Minos en stort hij ter aarde, in de versie van Spinvis, oftewel Erik de Jong, vliegen zijn vleugels in brand, maar stort hij neer op een luchtbed op een strand en denkt hij comfortabel na over wat hem is overkomen. Een liedje dat recent geschreven is dat rustig begint met mooie percussie van Merel Junge, maar steeds vlotter wordt. Met Junge en Van Camp op viool en cello kent ook ‘Astronaut’ een soortgelijk verloop. De middag ontspinvist met veel nieuw werk, de Amerianen worden spontaan uitgeroepen tot test publiek, en bekende nummers. Zijn band is degelijk en flexibel, niet alleen in de instrumenten, want eigenlijk staan er alleen multi-instrumentalisten op het podium, maar ook in het volgen van de frontman. Hun voorman is charmant en gevat. Na twee nummers die een rustige aanvang kenden, gaat het verder in, met Van Camp tweestemmig gezongen en bij vlagen wat bozige ‘In mijn tingle tangle hersenpan’. Een nieuw nummer wat nog een betekenis moet krijgen, dat prachtig in rotvaart van start gaat. Voor ‘Bagage’, komen de viool van Junge en de gitaar van Spinvis samen om een aanzet te geven tot een prachtige uitvoering van dit oudere nummer om na het rustige en weer nieuwe ‘Picasso’, over de bazin van de gelijknamige kat uit te komen bij een brug over de IJ in Amsterdam. Het is één van nummers met een fraaie anecdote vooraf, die waren eigenlijk altijd mooi, op een opmerking over een bandlid na, die wat beteuterd keek. Het was een kleine slippertje, die met de mantel der liefde werd toegedekt. Alleen met de instrumenten van Junge kan je een verhaal volpennen. Dit nummer, het fantastisch trage ‘Op een ochtend in het Heelal, vertrok ze op trombone, maar eindigde op trompet als één persoonsblazerssectie. Nogmaals naar de spreekwoordelijke map nieuwe liedjes greep Spinvis voor het catchy, weer tweestemmig gezongen, ‘Speel’ over een taxichauffeur die op meerdere terreinen de weg kwijt is. Op verzoek van het publiek werd ‘Stefan en Lisette’ gespeeld en dat was een prachtige toevoeging met Spinvis op zijn gevoeligst, aan de setlist. Een liedje dat in de loop der jaren niks aan schoonheid heeft ingeleverd, maar waar wel de vaart wat is uitgehaald. Na nog een sterke nieuwe song met ‘Wesp op de Appeltaart’, met weer zo’n prachtige tekst, eindigde het concert met mooie, bekende nummers als ‘Soms Breekt Er Een Hart, Soms Blaft Er Een Hond’, het robuuste ‘Kom Terug’ en het rustige duet met Van Camp en in Amen omarmde “Aan de oevers van de tijd”,. Zullen we ‘Video’ doen, klonk het op het podium, maar nee. De strenge podiummanager greep in, er was nog maar ruimte voor één liedje. Er was nog een concert die middag en door de pandemie mochten die bezoekersstromen niet door elkaar lopen. Het was wel een mooi rond verhaal geworden, met videoman Roel in het begin, maar het concert eindigde nu, na bandoverleg, in ‘Oostende’. Een heerlijk open optreden van Spinvis, die met zijn optreden onderstreepte waarom hij zo graag gevraag wordt door De Amer. Waar het plezier zichtbaar was, de artiest zijn topvorm benaderde en je als toeschouwer heerlijk kon weg dromen bij Spinvis, die vast en zeker terug komt in De Amer.
Nieuw werk en vertrouwde gezichten met Spinvis in de tuin
