WARSCHAU – Wil je van Groningen naar Zawiercie rijden, dan ben je zo’n elf uur onderweg door Nederland, Duitsland en Polen voor je in de stad de streek Silezië bereikt. Vlakbij is de bron van de rivier de Warta en in de stad stond ook het wiegje van Natalia Zamilska. Het is een oude stad, van waaruit je de Jura kan intrekken. Lang is het plek geweest waar zware metalen zijn bewerkt tot half fabricaten of producten en steenkool werd gewonnen. De omgeving en Heavy Metal hebben ook zo hun invloed op de muziek van ZAMILSKA, onder welke naam de elektronica artieste en producer zich zal presenteren op Eurosonic. Het Groninger showcase festival stelt deze Poolse deelneemster als volgt voor: “Zamilska’s zware, ritmische klanken bulken van de bassen. Haar muziek reikt veel verder dan de definitie van techno en balanceert tussen elektronica, wereldmuziek en noise. Ze laat zich inspireren door rauwe klanken uit thuisregio Silezië, nauwkeurig verweven met tribale zang en oosterse elementen. Ze heeft twee albums uitgebracht en gewerkt aan diverse musical(remixen), modeprojecten, games en filmsoundtracks. Nummers van Zamilska werden opgepikt door onder meer Iggy Pop, Mary Anne Hobbs (BBC 6 Music) en Nine Inch Nails.” Haar showcase is op 19 januari in Simplon in Groningen.
“Ik hou niet van deze zin”, moppert Natalia Zamilska bij de eerste vraag als we informeren of ze van huis uit werd gestimuleerd om muziek te gaan maken. “Het klinkt te grandioos, maar ja, ik ben wel al sinds mijn kindertijd geïnteresseerd in muziek. Eerst was ik een metalhead. Op 12-jarige leeftijd werd ik geabsorbeerd door black metal. Ik droomde ervan om drummer of bassist te worden en mijn eigen band te beginnen. Maar als persoon in het autismespectrum had ik niet veel vrienden. Ik ben ook al sinds mijn kindertijd geïnteresseerd in het werken op de radio. Het leek mij uiterst intiem en gezellig om mezelf op te kunnen sluiten in de studio en muziek te delen met luisteraars. Mijn passie voor radio leidde tot mijn liefde voor elektronische muziek. Ik ban van de generatie die muziek van de radio op cassettes opnam, zodat ik deze vervolgens op mijn Walkman kon beluisteren. Zo kon ik naar Björk luisteren. Ik weet niet hoe oud ik toen was. Ongeveer 15. Het kwam als een donderslag bij heldere hemel. Opeens besefte ik dat ik als producer van elektronische muziek alles zelf kon doen, verantwoordelijk kon zijn voor elk geluid. Ik werd geabsorbeerd door de kracht van elektronische bas. Oh fuck wat een ervaring was dat. Ik wist dat er geen weg meer terug was en dat alles wat ik vanaf dat moment zou doen, mij zou leiden naar waar ik nu ben. Ik ben behoorlijk consistent, zoals je kunt zien. Op 15-jarige leeftijd ergens over dromen en nu op 34-jarige leeftijd met je praten voor mijn concert in Nederland”, lacht Zamilska. Ze verzamelt haar gedachten en gaat dan verder: “Het lijkt mij dat mijn passie 10 jaar geleden mijn vaste baan is geworden, waar ik van leef. Ik weet dat ik veel geluk heb en dat niet veel producenten hierin slagen. Het is tegelijkertijd een geweldig gevoel, maar aan de andere kant is het een enorme stress als je hobby in zekere zin je bedrijf wordt en je een eenmanszaak begint te worden. Omdat je afhankelijk bent van mensen, kun je ineens niet meer wachten op inspiratie, je moet hard werken om het hoofd boven water te houden. Het kan uitputtend zijn en het heeft mij meer dan eens tot een zenuwinzinking geleid. Maar ik zou nooit mijn leven met iemand ruilen. Ik leer gewoon voortdurend beter in balans te zijn.”
Hoe heb je je eigen muziek ontwikkeld, informeren we bij de artieste. “Ik heb de indruk dat mijn grootste kracht de muzikale diversiteit is die mij als kind voedde”, vertelt ze nadenkend. “Ik luisterde naar black metal, en toen kwam elektronica. Ik heb lang gedacht dat ik mezelf op de een of andere manier moest definiëren. Maar als tiener begon ik naar Nine Inch Nails te luisteren, die metal perfect combineren met elektronica en industrial. En plotseling drong het tot me door: fuck muziekgenres. Ik kan alles zijn wat ik wil, waarbij ik extremen combineer. Black metal en elektronica? Het ligt dicht bij elkaar”, straalt ze.
In haar bio wordt de nadruk gelegd op Silezië. De streek in Polen waar ze opgroeide en waar het Jura gebergte de horizon domineert. De streek zou een grote invloed op haar muziek hebben. “We hebben een behoorlijk sterke metaalvertegenwoordiging in Silezië. Tot op de dag van vandaag ben ik bevriend met de jongens die momenteel een geweldige carrière maken in de metal scene. Ik hou heel veel van Silezië en ik denk dat mijn afkomst mij als muzikant sterk heeft beïnvloed. Ik hoorde jaren geleden van mijn manager dat ik klink alsof ik uit Silezië kom. Ik had er eerlijk gezegd geen idee van. Het kwam vanzelf uit mij voort. Silezië is heel industrieel, donker, een beetje somber. Tegelijkertijd zijn Sileziërs gastvrije en eerlijke mensen. Soms pijnlijk eerlijk. Blijkbaar moet mijn hart zo zwart zijn als Silezische steenkool en dat vertaalt zich in mijn muziek. Waar ik mijn inspiratie weg haal? Uit levenservaringen”, benadrukt ze. “Man, ik weet het niet. Muziek is voor mij altijd een plek geweest om mijn donkerste duisternis uit te storten. En ik heb veel demonen in mijn leven, dus het werd een vorm van therapie voor mij. Ik heb autisme en angstaanvallen, dat moeten mensen weten om muziek te begrijpen”.
Polen is dit jaar focusland voor ESNS. We duiken in dat onderwerp. “De Poolse muziekscene verkeert in goede staat. We hebben veel getalenteerde artiesten die wereldpodia veroveren, wat voor ons nooit gemakkelijk is geweest. Door onze ‘oostelijke ligging’ zijn wij lange tijd naar de achtergrond verdrongen. Je moet naar het Waclaw Zimpel-concert gaan. Ik hou van de man. Het zal je emotioneel wegblazen”, tipt ze de festivalgangers. “Ik denk dat Polen geweldig zijn in de metalscene. Ook elektronische muziek doet het uitstekend in ons land. Mijn grootste droom is dat muziek geen grenzen meer kent. Het maakt niet uit waar je vandaan komt, het gaat erom of je de emoties van mensen met geluiden kunt ontroeren. Ik denk dat Polen het perfect kunnen. Wij zijn een zeer gevoelige natie.”
‘Uncovered’ en ‘Undone’ zijn de laatste albums die ZAMILSKA op de markt bracht. Er zijn volop plannen dat hangt nou samen met haar komst naar ESNS en Groningen. “Ja, ik heb een album klaar om uit te brengen. We wachten op het juiste moment en zoeken naar een label. Tot nu toe heb ik zelf albums uitgebracht, maar dat heeft geen zin meer, er is gewoon te veel werk. Elk van mijn volgende albums is compleet anders dan de vorige. Het zal deze keer hetzelfde zijn en weer een heel nieuw geluid zijn. Veel gitaarklanken vermengd met elektronica en zelfs gabbermuziek. Het zijn geweldige aanvullingen. Ik denk dat ik erin geslaagd ben om weer een grens te overschrijden.” Dan blijkt ook haar zakelijke doelstelling voor ESNS. “Mijn manager is verantwoordelijk voor de zakelijke zaken. Ik ga er allereerst heen om alles te geven op het podium. Maar ik verberg niet dat ik bezig ben met het zoeken naar een label voor mezelf. Dus wie weet wat er gaat gebeuren bij Eurosonic.”
Dan kijken we nog vooruit naar haar eigen showcase in Simplon op 19 januari. “Ik denk dat het om die punkenergie gaat. Ik ben een producer van elektronische muziek, maar wat er op het podium gebeurt lijkt meer op een heavy metal-optreden. Als je van elektronische muziek houdt, maar je hart ligt bij punk en je houdt van pogo, dan moet je naar mijn concert komen. Ik garandeer dat je bezweet weggaat”, sluit ZAMILSKA af met een uitnodigende lach.