GRONINGEN – Over één misschien twee jaar kan maar zo de situatie ontstaan dat zowel Oostenrijk als Nederland potentie ziet in Lauringer als potentiële Eurosonic / Noorderslag deelnemer. Misschien moeten beide landen er toch maar eens een muntje over opgooien welk land de band mag uitzenden. Voorlopig komt de formatie uit voor Overijssel en speelde het een geweldige showcase op de Overijsselse Ambassade, die voor de gelegenheid was neergestreken in The Smooth Brothers in Groningen. Laura Auer-Grumbach is vanuit Oostenrijk gaan kijken waar ze het beste haar opleiding kon doen en kwam zo terecht in Enschede voor een studie aan de ArtEZ Popacademie. Ter plaatse heeft de zangeres daar een band vol met regionaal talent, waaronder leden van de Popronde deelnemer Get Jealous, geselecteerd als begeleiders voor haar road pop. Het zijn goed in elkaar stekende en prettige popliedjes en als dat nu al de basis is, dan kan er alleen maar verder worden gegroeid. Lauringer bleek daarnaast een grote pot eigen gebakken koekjes mee te hebben genomen voor haar publiek. Haar, overigens prima bakkunsten, laten we hier buiten beschouwing, maar muzikaal was het zeer aansprekend. ‘Pen Friends’ was een lekkere binnenkomer van de formatie. Met een robuust nummer een goede fundatie leggen voor de rest van het optreden en er voor zorgen dat je er staat tussen het publiek dat binnen komt lopen voor een smoothie en dan toch even die agenda naast zich neerlegt om toch even te luisteren naar Lauringer. In ‘Little Secrets’ zat een mooie opbouw. Het nummer ging rustig van start, maar zwelde lekker aan tot een stevige en erg lekkere popsong. Na het rustige ‘Good Catch’ was het nieuwe ‘When I Was Alone’, ook mooi relaxt en met prima toetsenwerk. In dit nummer ging Laura Auer-Grumbach in op die situatie dat je eigenlijk wel lekker single bent met de bijhorende vrijheid en armslag en dat eigenlijk wel voorlopig zo wilt houden, maar dat er dan ineens toch relatie geschikt materiaal je armen inloopt. Hoe ga je daar mee om. Voor eigenlijk haar meeste liedjes had ze een mooie uitleg, wat de betrokkenheid vergroot. Nu en dan was ze daarbij nog net wat te breedsprakig, maar het leren van een goede betrokken en gefocuste introductie die interesse wekt is ook een kwestie van ervaring en tijd. Mooi was ook de introductie voor ‘Australia’. Het lied was eigenlijk de vertolking van de wens die iedereen wel eens heeft om hier de deur achter je dicht te trekken en ergens waar je een onbeschreven blad bent een nieuw leven te beginnen. Het lied heeft echter met de branden die het land teisteren nu ook een beetje een signaalfunctie dat Australië hulp nodig heeft en dat er ook echt iets moet veranderen om de oorzaken aan te pakken. Muzikaal was dit het hoogtepunt van het optreden. De mooie zang van de Twentse Oostenrijkse kwam prima voor haar recht en haar band streefde er met succes naar om de zangeres in het middelpunt te plaatsen. Het concert werd afgesloten met ‘Green Park’ met ook de herkenbare situatie dat je in de trein of de bus je soulmate ontdekt en dat hij of zij net de volgende halte uitstapt. Prachtig baswerk domineerde muzikaal dit nummer en dat gaf het een heel mooie intensiteit mee. Lauringer met band is een uitstekende keus voor festivals die een kwalitatief en nog niet door een al te groot publiek ontdekte act willen programmeren, zoals bijvoorbeeld een Horizon tour. De band zou daarnaast eens kunnen informeren naar mooie voorprogramma plekken om het vak goed onder de knie te krijgen en een fanbase op te bouwen.
Muntje opgooien over Lauringer
