AMEN – In het, nog niet na corona tijdperk, zoals zangeres Ria Pronk abusievelijk vertelde, was dat maar zo, maar toch met iets ruimere mogelijkheden nu de huidige pandemie voorlopig even is beteugeld en iets hanteerbaarder is gemaakt, kan ook De Amer in Amen weer muzikaal de deuren openen. Dat was de bedoeling om in de voortuin te beginnen met de concertserie ‘Zummer op zien Zundags’, maar buienradar stelde dat precies op de aanvangstijd er regen werd verwacht en dus was de eerste band opgesteld in De Deel. Moorland beet het spits af en de formatie stelt zich op zijn facebook voor als: “Moorland is gespecialiseerd in Americana, een speelse mix van folk, country, gospel en blues met soms een jazzy twist. Zij speelt covers met smoel en eigen werk, veelal in het Engels maar soms ook in haar moerstaal.” Moorland bestaat naast voorvrouw Pronk ook uit Haye de Jong op gitaar en Laurens van Venrooij op contrabas. Helaas lag deze dag de nadruk teveel op andermans nummers. In de eerste twee sets werden niet of nauwelijks eigen nummers gespeeld en dat was uitermate jammer. Er zaten toch onder de covers met smoel toch ook best een aantal pareltjes die het zeker de moeite waard maakten. Het begon rustig met J.J. Cale’s ‘Cajon Moon’. Een nummer dat vooral opviel door de prachtige gitaaraccenten die Haye de Jong wist te zetten op het prima basspel van Laurens van Venrooij, iets wat beide heren consequent volhielden. In dit nummer was de zang van Ria Pronk degelijk en goed, maar pas in het tweede nummer ‘Baby Don’t Like’ van Big Daddy Wilson, dat beter bij haar stem past, wist ze de nodige emotie er in te brengen en het erg mooi te maken. Soms stelde het trio zich ook zelf voor nagenoeg onmogelijke opdrachten. Probeer de pracht van Tom Waits in het nummer ‘Temptation’ maar eens te vangen. De oorspronkelijke uitvoering is al dermate geniaal dat iedere cover in een zaal als De Amer welhaast moet struikelen over de vergelijking, hoe dapper en degelijk de poging ook. Vooral in de wat vlottere en bluesy nummers, zoals het van BB King bekende ‘Till I Found You’ en het van Elmore James stammende ‘Dust my Broom’ in een lekkere versie met heerlijke wat fellere gitaren, blonk de formatie echt uit. Moorland zigzagt mooi door de stijlen die met elkaar de Americana vormen. Blues, jazz, country, indie rock, maar ook gospel zoals in het gedreven ‘Nobody’s Fault But Mine’. Na het mooie ‘On The Road Again’, met voor het eerst de mooie achtergrondzang van beide heren, eindigde de eerste set met ‘Blow Wind Blow, wederom uit het assortiment van Tom Waits, dat nu gelukkigere greep was. Dat kwam ook door de Nederlandse vertaling van een deel van het lied, wat best het hele nummer had mogen worden doorgetrokken. Na overleg ging het buiten verder in de tweede set. Er stonden dermate veel mensen te wachten die niet binnen terecht konden. Buiten begon het met ’50 Ways To Leave Your Lover’, waarin het even duidelijk wennen was aan onversterkt spelen en andere omstandigheden. Moorland wist zich goed te hervinden en na een degelijke uitvoering van Elvis Costello’s ‘Watching The Detectives’ kon er gedanst worden op de Tom Waits wals ‘Tell It To Me’. Op dat moment was er wel de behoefte om te weten wat de fascinatie van Moorland is met het werk van Tom Waits. In de aankondigingen bleef Ria Pronk net iets teveel hangen op het kroeg niveau en had moeite zich op te trekken naar de luisterzaal die De Amer toch ook is. Af en toe moet je daarin ook iets meer inzicht geven, waarom je als band juist dit nummer covert en wat voor jou dit nummer speciaal maakt. Nu bleven de aankondigen, charmant maar oppervlakkig. De interpretatie bleef echter prima met bijvoorbeeld ‘Chocolate Jesus’ ook van Waits en werd de kleine tweede set afgesloten met het fantastische ‘Motherland’ van Nathalie Merchant dat prachtig werd gebracht en een hoogtepunt was dit optreden. Voor de derde set, weer binnen, werd verzocht dat publiek dat de eerste set al had gezien nu anderen ook de kans gaf. Jammer dat er geen eigen liedjes voorbij kwamen, maar wel veel prachtige en eigenzinnige interpretaties van andermans nummers door Moorland.
Moorland doet het binnen en buiten
