AMEN – Geïnspireerde Revival omschrijft het programmeursteam van De Amer in Amen de muziek van het uit het Brabantse Aarle-Rixtel afkomstige MOOON. Zelf spreekt de band van garage blues met wat surf en psychedelisch elementen. Gastheer Patrick van Hees constateerde in zijn aankondiging dat met de uitnodiging van MOOON het muzikale aanbod in De Amer breder werd getrokken. Daar had de gastheer helemaal gelijk in. Voor De Amer een nieuwe sound, maar ook voor het jonge drietal dat een manmoedige en geslaagde poging deed om het Woodstock festival in anderhalf uur samen te vatten met hun retro stijl. Even was het wennen aan elkaar. Daar waar De Amer nog nooit dergelijke muziek zag, had MOOON nog nooit in een De Amer opgetreden, met twee pauzes en het publiekletterlijk aan de lippen gekluisterd. Even moest het samenvallen, maar gelukkig bleek het trio goed in te kunnen spelen op de andere omstandigheden. Een sterk instrumentaal Intro zette de toon en al snel werd ‘Too Cool For Skool’ ingezet. Iets rustiger en ook hierin moest de zang van gitarist Timo van Lierop even op zijn plek vallen. Op momenten zingt hij prima, maar dat mag nog wat consistenter, hoewel door de al wat terug gedraaide festivalsound soms de zang alleen te zien was aan de bewegende mond van Van Lierop. Vaak ging dat echter prima en slaagde hij er in het stevige drumwerk van Gijs de Jong te overzingen. De band werd compleet gemaakt door bassist Tom de Jong. De eerste set ging in hoog tempo met ‘Surfin’With You’, dat eindigde in een fraaie drumsolo van Gijs de Jong, wat direct weer de aanzet was tot het uptempo en lekker rockende ‘Trouble’. Hoogtepunt in deze eerste set was het prachtige ‘Surfari’, een instrumentaal op de Beach Boys geënt nummer. Na de eerste pauze wederom die fijne mix van retrostijlen. Het garagerockende ‘Where Money Goes’, het prachtige ‘Space Jam, het psychedelische ‘Alice D.’ gezongen door Tom de Jong en met ‘Shark Zone’ het mooiste nummer van de avond in harmonie gezongen. Ook nu weer een mooi instrumentale afsluiting met een surf deun zonder naam. De derde set beviel even zeer. ‘Slow Bleusin’ was prachtig met uitstekend gitaarwerk van Van Lierop, die een erg goede, maar lekker bescheiden gitarist was, die het er niet te dik oplegde. Daarna het heerlijke ‘Alcohol’ ook een erg overtuigend liedje met een fiks psychedelisch randje. Met ‘She Makes Me Feel’ kwam alweer het einde. Net aan de korte kant en eigenlijk zou de band nog even flink aan het schrijven moeten of nog één of twee covertjes zich eigen maken. Ook in het praten, kan nog progressie worden geboekt, hoewel het einde met: “Dat was het dan”, heerlijk naïef en ontwapenend was. MOOON zit erg goed in elkaar. Muzikaal is het voortreffelijk, met een mooie dwarsdoorsnede met retro stijlen en bijbehorende look. Op een aantal punten moet nog progressie worden geboekt, maar daar zijn alle mogelijkheden voor. Na het dankwoord nog een fraaie afsluiting met ‘Gloria’, een mooi uitgevoerde Them cover gezongen door Gijs de Jong. Erg fraai en veelbelovend en hopelijk niet voor het laatst op deze locatie. Het was een concert waarin de oude rockhelden hun plek kregen, maar ook de contouren van de jaren 70 met de aankondiging van een band als The Ramones zicht baar werden. Een concert dat het beste van Woodstock, dat draaipunt in de muziekhistorie, samenbracht.
MOOON vat Woodstock samen
