Loading...
Recensies 2022Spot Muziek

Michelle David & The True-Tones krijgt De Oosterpoort aan het dansen

GRONINGEN – Michelle David & The True-Tones heeft een mooie Groninger connectie. De oplettende kijker herkende achter de drums Bas Bouma. Hij speelde in Groningen in bands als Growlin’ Love & Pain en Dirty Love Letters en was een periode een heel regelmatige gast in Buckshot in Groningen waar hij op zondagmiddag vaak actief was lop het podium. Daarnaast leerden veel Groninger drummers bij hem de beginselen van het vak. Inmiddels is Bouma uit Stad & Ommeland vertrokken , maar is niet in een gat gevallen, want hij maakte een glorieuze rentree in Spot/De Oosterpoort als drummer van Michelle David & The True-Tones. Bouma hoort inmiddels bij de vaste kern van de band die ooit door Onno Smit en Paul Willemsen is bedacht om de energie van soul, rhythm & blues en gospel te vangen en op een eigen manier te brengen. Beide gitaristen die elkaar al vonden in bands als Beans & Fatback en Lefties Soul Connection vroegen hierbij de Amerikaanse soul en gospel zangeres Michelle David om hun stem te zijn in Michelle David & The Gospel Sessions. Dat leverde een aantal fantastisch mooie albums op en bracht de band door heel Nederland en aansluitend heel Europa. Met alleen de vermelding gospel in de naam beperk je jezelf ook, vandaar dat voor het nieuwste album ‘Thruth & Soul’ een ander uithangbord werd gezocht en gevonden in Michelle David & The True-Tones. Voor de inspiratiebronnen werd ook breder gekeken en Afrikaanse invloeden, smaken uit de Cariben en lekkere vette delta-blues aan het palet toegevoegd. Een energieke en meer dan dansbare mix. Het leek daarom even wat vreemd dat De Oosterpoort niet de vloer had vrijgehouden, maar de opstelling van een zitconcert had gekozen. Daar trok de band en het publiek zich niets van aan. Bij het rustige openingsnummer ‘Better Days’ met een solo van Claus Tofft op percussie die voor de tour aan de band is toegevoegd bleef iedereen nog zitten, mar op het moment dat voor ‘Yes I Am’ ook blazers Lucas van Ee en Luuk Jansen uit de coulissen aanschoven, schoven ook de eerste mensen naar voren om de energie van de band te absorberen en te uitten op de dansvloer. Dit ook op uitnodiging van Michelle David die iedereen aanmoedigde zich vrij te voelen en van de muziek te genieten hoe hij of zij dat verkoos, rustig zittende het aanbod savourerende of juist lekker mee swingen voor het podium of tussen de stoelen. De band betrok het publiek ook regelmatig bij de show. Niet alleen werden de nummers fraai aan elkaar gepraat door David, die het heel persoonlijk maakt en steeds het gevoel geeft dat ze het tegen jouw heeft, maar ook door publieksparticipatie te vragen bij voorbeeld ‘You Are’ een lekkere mooie energieke mee klapper met een muzikale hoofdrol voor de drums van Bas Bouma en natuurlijk die krachtige soul stem van Michelle David. Een lekker fel eerste hoogtepunt in de show met een prachtige timing om het publiek in beweging te krijgen. In de meezinger ‘Days go By’ zocht David de hogere registers van haar stem op en ‘Better’ was weer aanstekelijk swingend. De hele show is er op ingericht om het publiek in beweging te krijgen en Groningen ging er volledig in mee. Op de tragere nummers loom en als het tempo er in zat met veel swung zoals in ‘Taking it Back’. Een mooie mix van oudere nummers uit de gospel dagen en nieuw werk met prachtige uitschieters naar boven zoals in ‘There is a Place’ of ‘in ‘Second Chance’, een nummer met de mooie boodschap dat je het leven echt moet leven, vertelde Michelle David, zelf ook een dame met een verhaal. Vlak voor het einde, dat alweer veel te snel kwam voor het gevoel, nog een beklijvende uitvoering van ‘My Praise’. In dit nummer deden Onno Smit en Paul Willemsen wat ze de hele avond al deden, met prachtig gitaar- en baswerk het nummer extra cachet meegeven, soms uitbundig rockende, soms met een subtiel accent. Met ‘Yeah Yeah Yeah’, werd de voorlopige finish bereikt. Michelle David trok haar schoenen aan, zwaaide, toonde een hartje en verdween, terwijl de band het afmaakte. Na het ovationeel applaus was het stel snel terug om het afscheid nog even te rekken met het prachtige ingetogen ‘There’s a Light’ en het steeds krachtiger wordende ‘He Loves Me’. In dit geval zou dat eigenlijk ‘Groningen loves me’ moeten heten na dit sterke optreden van Michele David en haar True-Tones.