LEEUWARDEN – Bij een festival als FARSK met oude historische schepen en water horen meeuwen. Als Melissa Pander klaar staat om haar set te beginnen en de loopplank op loopt naar het dek dat haar podium zal zijn aan de Willemskade in Leeuwarden krijsen een aantal meeuwen. Een schril geluid kaatst tegen de huizen op de kade en mengt zich met harde muziek van een kraampje verderop. Als Pander haar gitaar pakt, vliegen de meeuwen echter verder en dempen de klanken van het kraampje om dit Friese talent de ruimte te geven.
Melissa Pander, afkomstig uit Hemelum en tegenwoordig domicilie houdende in Oudemirdum is een jonge opkomende singer songwriter. Aanvankelijk vooral op de piano ontwikkelde ze zich en tegenwoordig is ze ook actief als pianodocente in Neushoorn. Daarnaast weet ze zich in de kijker te zingen als singer songwriter met haar Nederlandstalige materiaal. Haar doorbraak volgt met de talentenjacht ‘Liet’ in 2023. Die won Pander en daarom mocht ze als afgevaardigde van Fryslân naar de nationale finale waar ze met ‘Foarby’ zich uitstekend weerde en een mooie vijfde plaats verdiende. Het leverde haar veel fans en media aandacht op.
Helaas was op het vroege uur van FARSK het nog niet druk op de kade voor Melissa Pander. Desondanks zette ze haar show in met ‘Kijk Maar Even’, een prima eigen nummer, dat nog wat te lijden heeft onder wat inconsistentie in de zang. Als ze daarna ‘Sta ik Stil’, nog een eigen song in zet wordt het gelijk erg mooi en toont ze ook een prachtige zangeres te zijn. Daarna stapt ze, helaas van haar eigen nummers al voor een bonte stoet aan hit en mis covers. Het begint prachtig met ‘Wat Wil Je Van Mij’ van Hannah Mea. Ze pakt prima dit lied, steekt er wat van haar zelf in en brengt het met een mooie stevigheid. Prima is ook de ‘Twarres song ‘De Juste Snaar’. Hierna maakt ze het zichzelf moeilijker als ze haar gitarist op het toneel vraagt voor ‘Sacrifice’ van Anouk en ‘Jolene’ van Dolly Parton. Dergelijke bekende songs zijn moeilijk te coveren, helemaal als je heel dicht bij het origineel blijft. Beter tot zijn recht kwamen ‘Onderweg naar Morgen’ van Suzan & Freek en twee Meau nummers ‘Stap maar bij mij in’ en ‘Als geen Ander’. De zon was schel en de zangeres droeg een grote zonnebril en dat is toch altijd een hindernis naar contact met het publiek. Je werpt nog een extra hindernis op. Bij tijden bewees ze heel fijn de nummers aan te kondigen, maar soms richtte ze zich ook vooral tot haar entourage in plaats van het totale publiek, dat is at je eigenlijk moet vermijden. Een onderdeel van het vak waarin ze nog moet groeien. Het concert eindigde weer met eigen werk. Het is duidelijk dat in Melissa Pander een prima songwriter zit en het is aan te raden om snel meer eigen materiaal te schrijven, zodat de covers overboord kunnen. Dit was duidelijk het meest boeiende deel van het optreden. Na een uitbundig Thomas Berge nummer, ging ze prachtig voort in ‘Einde van de Rit’. Gezongen met gevoel was duidelijk dat dit toch bij haar stond en dat ze meer grip heeft op deze eigen liedjes. Dat gold ook voor ‘Water bij de Wijn’. Lekker uptempo bewees ze het talent wat in haar zit als zangeres en liedjesschrijfster. Meer uptempo gaf dit vaart richting het einde, dat kwam met ‘Foarby’. Een schitterende afsluiting en het mooiste nummer van de middag bij dit optreden. Een nummer dat de steun kreeg van wat kerkklokken in de verte, die perfect op tijd invielen. Je wilt eigenlijk een optreden, zoals Pander bewees met dit slotakkoord, dat er in zit. Die potentie moet de zangeres ontwikkelen en tot bloei brengen.