Foto: Jason Travis
GRONINGEN – Maastricht, ja daar is Mattiel Brown wel eens geweest. Niet als artiest, maar tijdens haar studie. Nu keert ze terug op Nederlandse bodem voor een optreden in Vera in Groningen met haar band Mattiel. In Atlanta vertelt ze voor het begin van haar Europese toernee over haar invloeden, muziek en verwachtingen. Een tournee waarop prachtige festival namen staan. ‘London Calling’, ‘Dauwpop’, ‘This is not a Love Song Festival’, ‘Primavera’ en het Best Kept Secret Festival’, maar de aftrap is toch echt in Groningen voor de zangeres met haar band die met hun debuutalbum dat vorig jaar verscheen indruk maakte toen het op het bekende Burger Records verscheen.
Het is zonnig in Atlanta. De temperatuur tikt de 25 graden net niet aan. Mattiel Brown is druk met de voorbereidingen van haar Europese trip. Eerst echter een trip op Memory Lane. “Mijn moeder vertelde me dat ik altijd zong als ik in het boodschappenkarretje zat bij onze bezoeken aan de supermarkt voor boodschappen. Mijn moeder is toch belangrijk voor me geweest ook muzikaal. Ze heeft er voor gezorgd dat ik al jong ben begonnen met het luisteren naar Bob Dylan”, lacht de zangeres. De zangsessies in de supermarkt resulteerden niet direct in een muzikaal vervolg. Een andere creatieve uiting kreeg aanvankelijk de bovenhand en als illustrator en vormgever verdient Mattiel Brown haar brood. “Ik ben niet compleet geswitcht naar muzikant. Ik heb nog steeds een volledige baan bij de tech company MailChimp en verricht voor hen een heleboel werk als illustrator. Het bedrijf steunt mijn muzikale loopbaan vol op en daar ben ik blij mee. Het stelt mij in staat mijn tijd beter te managen. Daarnaast doe ik veel vormgeving voor het Mattiel project en werk aan illustraties, vormgeving, ontwerpen, videografie en het bewerken van deze video’s. Ik doe mijn baan en mijn muziek op het moment alle twee op volle kracht.”
Een beetje bij toeval kwam de muzikale loopbaan van Mattiel Brown toch nog van start. Hoewel zingen in de winkelwagen inmiddels zingen in de auto op weg naar werk was geworden, werd het pas serieus op het moment dat Mattiel Brown in contact kwam met twee leden van de band Black Linnen. “Ik ontmoette Jonah Swilley en Randy Michael in 2014, allebei zijn dat geweldige songwriters. Die twee construeren muzikale composities en dan krijg ik ze in handen en schrijf de teksten en de melodieën, dus de sound van de muziek is echt een grote gezamenlijke inspanning met ieder van ons drie onze eigen inbreng. Verschillende muzikale composities wekken verschillende emoties op, dat beïnvloed het schrijven van de liedjes aanzienlijk. In bijna honderd procent van de liedjes komt de muziek eerst en ik schrijf dan de teksten met deze muziek. Mijn onderwerpen zijn meestal vaag en ze kunnen door de luisteraar geïnterpreteerd worden, maar Bob Dylan blijft mijn grootste poëtische invloed”, verwijst ze naar de Nobellaureaat. Deze liedjes worden gebracht in een sterke mix van rock, blues, folk en garage met daarbij invloeden van soul en pop. Een verrukkelijke smeltkroes waarin Mattiel vrijelijk put en met haar opmerkelijke soulvolle stem iets erg moois van weet te brouwen.
Door het open raam drijven de klanken van Atlanta binnen. De drukte van de grote stad met al zijn goede en slechte kanten. Thuis voor Mattiel Brown en uitvalsbasis voor Mattiel. “Atlanta heeft veel te bieden”, vertelt ze met trots over haar stad. “Natuurlijk staat Atlanta bekend om zijn hiphop scene en voor elke muzikant die in deze stad woont is dat een grote invloed en bron van inspiratie. We zijn er trots op dat we uit dezelfde stad komen als OutKast, Run The Jewels en Childish Gambino om een paar voorbeelden te noemen.”
Dan terug naar hoe we die muziek tot ons nemen. Het debuutalbum van Mattiel dat een half jaar geleden in de herfst van 2017 het levenslicht zag. Aangezien het negen maanden schrijven, scheppen, opnemen en uitbrengen koste trekt de band zelf de vergelijking met de bevalling van een baby. “Randy, Jonah en ik hebben het album gemaakt en zoals ik je al vertelde is het echt een unieke samenwerking tussen ons drie die eigenlijk niemand anders kan herhalen. Niemand heeft ook de opname apparatuur die Randy heeft om het album vast te leggen en produceren. Niemand kan ook de productiestijl van Randy en Jonah imiteren. Op het moment dat we gingen schrijven, hadden we nog niet eens het plan opgevat om een album te schrijven. Het waren gewoon de eerste liedjes die we ooit samen schreven en uiteindelijk bleek dat we genoeg liedjes hadden voor een compleet album.” Geen tijd om op de lauweren te rusten. “Het volgende album is trouwens ook al opgenomen hoor”, onthult Mattiel tussen neus en lippen door. ‘Dat gaat in 2019 verschijnen.”
Van Atlanta naar Groningen en Maastricht. Nieuwsgierig komt het gesprek op Nederland waar de Europese toer van start gaat. “Ik ben eerder in Nederland geweest. Ik heb Maastricht bezocht toen ik studeerde in 2012. Dat was maar voor één dag. Ik kijk er wel enorm naar uit om Nederland opnieuw te bezoeken.” Tenslotte zoemen we in naar Vera. “De mensen moeten komen. Je kunt een geweldige tijd verwachten. We komen om fun met jullie te hebben”, lacht Mattiel Brown voor ze het bezoek uitzwaait.