ROODEHAAN – Ode to the Quiet is een formatie die veel fans in het Noorden heeft. De formatie stond al op een aantal festivals, waaronder een meer dan geweldig optreden op Noorderzon, waar de recensent van dienst eigenlijk alleen maar kon opmerken dat het zo jammer was dat ze geen toegift hadden voor het enthousiaste publiek. Marianne Oldenburg kwam achter de Podium Plataan tent vandaan en excuseerde zich. De band had in zijn enthousiastme al het materiaal gespeeld. Vast en zeker houdt Ode to the Quiet, een jaar verder en wijzer, bij het optreden in Roodehaan op 25 juli wel een liedje achter de hand. Marianne Oldenburg gaat in op het ontstaan van de formatie die toch flink aanklopt bij de betere bands van Nederland.
Ode to the Quiet komt net terug uit Canada waar het gezelschap een toernee heeft gehad. Het begin ligt, bij Marianne Oldenburg althans bij het plezier in zingen en dat kreeg ze thuis niet met de paplepel, maar na een lekker bord met pap ingegoten.“Er werd altijd veel gezongen in huis. Mijn ouders zongen me toen ik klein was elke avond in slaap en zongen beiden in een koor waarmee ze wekelijks bij ons thuis repeteerden. Dat heeft ongetwijfeld bijgedragen aan het feit dat ik dol was op zingen als klein meisje. Rond mijn tiende begon ik met pianospelen en op mijn zestiende schreef ik mijn eerste liedje”, gaat zangeres en toetseniste Marianne Oldenburg terug naar de wortels van haar muzikale belangstelling. “Drie jaar later startte ik mijn zang-studie aan het conservatorium.”
Daar bleef het niet bij. Al snel kwam ook het spelen in bandjes aan de orde. Het bekendste was Mary had a Little Band, waarmee al succes werd geboekt en de eerste signalen voor het huidige succes duidelijk werden. “Mary Had a Little Band is dé basis voor Ode to the Quiet. Deze band richtte ik samen met Otto tijdens onze studie op. Al snel hebben we Tobias Kerkhoven erbij gevraagd en samen groeiden we naar Ode to the Quiet. De tijd met Mary Had a Little Band is dus essentieel geweest. Evert van der Waa, de bassist, is in 2014 middels een auditieronde bij ons gekomen.”
De muziek van de band wordt door Ode to the Quiet zelf betitteld als ‘Stargaze’. “een mix van klassiek pianospel, soundscapes, trip-hop, drones met daarbij Western gitaarspel en postpunk basslines. Dat alles begeleidt met de stem van Marianne die reikte van de dreigende abyss tot de hoogste sterren,” staat op de website. Maar hoe schrijf je zo’n Stargaze liedje. “Een liedje kan starten met een door mij geschreven basis. Soms is er al een complete songstructuur, soms enkel een intro of een loopje. Het arrangement ontstaat altijd pas in de oefenruimte, wanneer we er met z’n vieren aan zitten. Sinds kort schrijven Tobias en ik ook samen. Dit levert weer hele andere interessante invalshoeken op. Ieder van ons heeft andere inspiratiebronnen. Dat maakt het ook zo interessant om het ontstaan van een arrangement de vrije loop te laten, zonder richtlijnen. Zo krijg je een toffe mix van van allerlei invloeden wat samen onze sound vormt. Gezamenlijke inspiratiebronnen zijn bijvoorbeeld Jon Hopkins, neo-klassieke muziek, Patrick Watson e.a.”
Vorig jaar kwam het eerste album uit en deed Ode to The Quiet veel mooie optredens in Nederland in onder andere de Popronde, Noorderzon, Festival der Aa, Eurosonic en ook al in de winterprogrammering van Roodehaan – “Wij kijken er ook enorm naar uit. De Roodehaan is een fantastische plek. Dit jaar volgt Canada als eerste buitenlandse tour en opnieuw Roodehaan. “We willen graag de grens over en zijn momenteel onze mogelijkheden daar aan het verkennen. Verder zijn we bezig met het schrijven van nieuw materiaal en gaat er zeker een tweede en derde, vierde album komen!” Aan enthousiasme ontbreekt het niet bij Ode to the Quiet, net zo min als aan klasse. Het wordt muzikaal een mooie avond aan de oever van het Reitdiep waar normaal de stilte zo gewoon is. Als eerbetoon aan die stilte Ode to the Quiet.