María Escarmiento is in Nederland volslagen onbekend, maar haar nieuwe EP ‘iCandy’ ging in een paar dagen over de miljoen streams in Spanje en omstreken. De Spaanse is één van de meest in het oog springende artiesten in eigen land. In dat land heb je ‘Operación Triunfo’. Een talentenjacht op televisie waar als het uitgezonden wordt de straten stil zijn. María Escarmiento, of Maria Villar zoals haar eigenlijke naam is in het dagelijks leven, won weliswaar niet, maar kreeg wel voldoende aanhang en bekendheid om hier een muzikale carrière op te kunnen bouwen, naast haar talent. Een paar jaar geleden was ze bijna Spanjes inzending voor het Eurovisie Songfestival, bij de laatste twee werd een andere artiest gekozen. In 2020 verscheen haar eerste EP ‘Feeling It Much’.María Escarmiento is één van de exponenten van een nieuwe vrouwelijke popscene die in Spanje wordt gecreëerd met getalenteerde, originele en grensoverschrijdende artiesten. Letterlijk, want ze heeft bijvoorbeeld samenwerkingen met de Amerikaanse WTRGRL. De elektronische pop van de Madrileense bestrijkt het gebied van meer minimalistische en intieme nummers tot veel explosievere en dansbare nummers. Dat komt allemaal aan de orde op haar nieuwe EP ‘iCandy’, een mooie soundtrack voor de zomer en wie in Spanje naar een festival gaat heeft grote kans haar te treffen.
Het album gaat van start met ‘Pretty Girl Swag’. Eerst rustig en beschouwende, maar dan vallen de synths goed in en gaat het tempo omhoog. Het nummer stelt de vraag “Wat heb je nog meer nodig voor een perfecte avond dan twee vrienden, een fles wodka en een roze limousine?” Het geeft zelf het antwoord, niets. Een nummer dat een zekere verwantschap heeft met ‘Barbie Girl’ van Aqua. Erg aanstekelijk, maar niet het sterkste nummer van de EP. Dat zet ze recht met ‘Te Pide Que Me Olvidaras’, wat vertaalt als ‘Ik vroeg je mij te vergeten’. Een nummer waarin ze zich veel kwetsbaarder opstelt en dan komt prachtig tot zijn recht in een relatie waarin ze smeekt om vergeten te worden, maar tegelijkertijd hoopt dat hij dan weer verliefd op haar wordt. ‘Donde fue nuestro Amor’ heeft een soort gelijk thema. Heel kwetsbaar is dit het meest reflecterende en rustige nummer op de EP, maar ook speels en met een mooie productie die haar stem en de emotie fraai laat uitkomen in de electro klanken. Voor de productie werkt ze samen met het duo The Bird en Vau Boy. Lichter, aanstekelijk kun je mee springen op het vrolijke en energieke jumpstyle nummer ‘Bolso Valentino’. Zijn we dan toch aan het dansen dan kan dat vrolijk doorgaan in het hypersnelle ‘La Ultima Fez’. Een mooie kennismaking met een fijne zomerse plaat om alvast voor de vakantie in stemming te komen.