GRONINGEN – Opwarm nummers, aanloop songs, de eerste twee nummers bij het optreden van LUCAS in De Oosterpoort in Groningen waren fijn, maar maakten ook niet echt het verschil. Als je een beperkte tijd hebt om jezelf voor te stellen in totaal zeven nummers, dan moet dat eigenlijk vanaf de eerste seconde raak zijn. Dan heeft het urgentie nodig. LUCAS, niet Lucas Hamming verduidelijkte hij voor degene die nog twijfelden, is het project van de Rotterdammer Lucas Vermeer. Al jong is hij behept met het muziek virus en dat doet hem uiteindelijk belanden bij de Youth Jazz Talent Award die hij in 2014 op zijn naam schrijft. Via Codarts in Rotterdam scherpt Vermeer zijn vaardigheden verder aan. Vermeer komt echt op stoom via een songwriters uitwisselingsprogramma met de overzeese Britse buren en daar op het Engelstalig grondgebied schrijft hij een reeks aan liedjes in het Nederlands waarmee hij een Nederlandstalig album over liefde en seks, die de heteronormativiteit moet agenderen, wil uitbrengen. Daarmee is hij druk bezig, want het album is opgedeeld in drie EP’s waarvan ‘Esthetiek’ in 2020 en ‘Ambivalent’ in 2021 verschenen en deze dagen ‘Bi-polair’ als derde loot zal worden uitgebracht. Lucas Vermeer was niet alleen naar Groningen gekomen. Als gitarist was voormalig BEAUX frontvrouw Anne Roos Peterse mee gekomen en als zangeres en toetseniste Margi Sinniah die ook stille kracht is bij KUZKO. In de eerste twee nummers was het gewoon degelijk. ‘Prooi’ had een mooie driestemmige samenzang, nadat LUCAS achter zijn piano solo was begonnen en het rustige ‘Tekening’ viel op met twee zanglijnen, waarbij de frontman de ene lijn voor zijn rekening nam en Peterse en Sinniah de andere. Leuk, maar nog niet onvergetelijk. De sleutel tot het optreden bleek een bejaarde drumcomputer, ooit tweede hans op de kop getikt. Het verhaal daarover maakte de band losser en ook muzikaal voegde dat hulpmiddel een broodnodige dosis energie toe in ‘Geurig Gemis’. Een nummer met een lekkere zwoelheid, zoals in meer nummers het soms even knetterde. Hiermee kwamen de verhalen los en ook het niveau van de liedjes van deze Nederlandstalige poëtische dream pop artiest maakten een sprong voorwaarts. Het traag beginnende, maar steeds vlottere ‘Vrolijk’ gaat er over hoe je na afloop van een relatie je toch vaak positief kan terug kijken als je door contemplatie over je eigen rol in het gebeuren hier meer bewust van wordt. Voor ‘Overtijdse Liefde’ verdween Margi Sinniah en gingen Anne Roos Peterse en LUCAS op de rand van het podium zitten vlakbij het publiek. Met Peterse heeft LUCAS een uitstekende gitarist die ook in haar zang echt wat bijdraagt en ook even de frontman/vrouw rol op zich kan nemen als de situatie daarom vraagt. Duidelijk het koele hoofd op het podium, die alles ongemerkt in goede banen stuurt. Hoogtepunt van optreden was ‘Poppenhoek’. Een nummer over dat de maatschappij je soms in een hoekje duwt en een rol toedicht, waar je niet altijd zelf blij mee hoeft te zijn. Een prachtig nummer, waarin de drie bandleden ieder een zanglijn hadden. Hierbij viel hoe mooi vooral de stem van Margi Sinniah is. Het meest bescheiden lid van LUCAS heeft onlangs een flintertje van haar eigen muziek gepubliceerd en dat is fenomenaal mooi en prachtig veelbelovend. Bij LUCAS en KUZKO heeft ze een dragende rol, maar in ‘Poppenhoek’ kon ze toch een beetje shinen. Het nummer was lekker fel en dat onderstreepte het belang van de boodschap prima, zoals LUCAS in de tweede helft van het optreden dat toch steeds prima deed. Het afscheid kwam alweer met de mooie meezinger ‘Verdwaald’. In deze opstelling zou LUCAS andere keuzen moeten maken in zijn set list, vaak treedt de formatie ook in grotere samenstelling op. Als je weinig tijd hebt om een eerste indruk te maken, moet je onmiddellijk knallen en niet werken met opwarm nummers. De eerste druk op de knop moet die op de drumcomputer zijn om het publiek direct wakker te krijgen. Verder een band vol talent met sociaal bewogen en uitstekende Nederlandstalige liedjes die gehoord mogen worden.
LUCAS komt na twee nummers echt los
