De eerste soloplaat van van één van de bekendere artiesten uit Barcelona is onderweg. Lluis Bòria Gómez is één van de drijvende krachten achter het prachtige geluid van Estúpida Erikah. Dat is de band die iedereen kent in de Catalaanse hoofdstad en ruim daarbuiten, maar met hun liedjes in het Catalaans hier in Nederland vooral onder recensenten veel aanhang heeft. Hun laatste album ‘300 Mil·lisegons Per Crear un Record’ is het ontdekken meer dan waard. De afgelopen tijd heeft Lluis Bòria Gómez de tijd genomen om in het Engels aan het schrijven te gaan en deze liedjes op te nemen. ‘No Man’s Land’ is daar een eerste proeve van bekwaamheid van en hoe. Een heerlijk nummer met de karakteristieke stem van deze artiest. Een prachtige rustige song, met invloeden van folk en Americana, maar ook die hint van zijn thuisland, is deze single een klaroen schal voor wat nog komen gaat. Voor dit nummer werkte hij samen met Núria Maynou die de Backing vocals deed en Jordi Casadesús als producer. Een nummer dat zich relaxt opbouwt, maar halverwege steeds meer aan urgentie wint en prangender wordt. De zang is prachtig. De rust in die licht schurende zang stel je op je gemak. Het is een liedje over bevrijding. Een wanhopige smeekbede voor verlossing en een speurtocht naar een ontsnapping door de duisternis van de geest. Om het in één woord te omschrijven: gezondheid, stelt Lluis Bòria Gómez hier zelf over. Het is een prachtige nieuwe weg van deze bedachtzame Catelaan die blijft overtuigen met zijn muziek. Het album kan niet anders dan heel bijzonder worden.