STOCKHOLM – Optreden in de Verenigde Staten en Mexico heeft de Zweedse indie-rockster Linn Koch-Emmery inmiddels met een dikke streep doorgehaald op haar bucket-list en in januari mag op de lijst ook een streep door optreden op Eurosonic in Groningen. Een mooi platform voor deze snel rijzende ster uit Scandinavië. Ze staat al op de eerste dag van het festival op 16 januari gepland in de Barn. In het frisse Stockholm spreken we haar in de donkere dagen voor kerst over haar ambities en vooral haar muziek.
Haar muziek dus, een mooi vertrekpunt voor het gesprek en we vragen hoe Linn Koch-Emmery toch in de indie-rock is terecht gekomen. ‘Vanaf het begin ben ik bezig geweest met mijn eigen muziek”, vertelt de artieste. Dan kijkt ze olijk. “Eerlijk gezegd was ik te ongeïnteresseerd in het ontwikkelen van mijn technische vaardigheden om een goede muzikant te worden. Mijn drijvende kracht is altijd geweest dat ik liedjes wilde schrijven en mijn doel dat ik goed genoeg was op een instrument om dat wat ik hoorde in mijn hoofd te vertalen in daadwerkelijke geluiden. Ik luisterde toen ik heel jong was heel veel naar rock en alternatieve muziek. Ik was een jaar of dertien toen ik bij mezelf bedacht dat het toch niet zo moeilijk kon zijn om dat zelf te doen”, schatert ze. “Das een moment dat ik me nog goed herinner. Ik ben naar de buren gelopen, heb een gitaar geleend en ben begonnen met oefenen. Ik had geen enkele ervaring met het spelen op een instrument op dat moment. Ja wat ongemakkelijke fluitlessen op school. Ik heb van huis uit ook geen muzikale achtergrond. Mijn ouders hebben nooit een instrument gespeeld, maar heel raar, nu zijn mijn zusjes en ik allemaal in de muziek terecht gekomen. Mijn tweelingzus die in het Verenigd Koninkrijk woont is songwriter en artiest en mijn kleine zusje is een drumster in een band in Zweden. Het is toch wel heel erg vreemd hoe dat gelopen is. Mijn ouders zijn er nog van in de war”, grijnst Linn Koch-Emmery. “Ik wist ook al heel vroeg dat ik artiest wilde worden. Dat had ik als doel op het moment dat ik bij de buren aanklopte voor de gitaar. Ik ben wel dankbaar voor de wat naïeve kijk op het leven die ik toen had. Ik dacht dat het een makkie zou zijn en dat ik nu wel zo’n vijf albums had uitgebracht. Ik denk dat naïviteit wel een goede drijfveer is, want je blijft jezelf verzekeren dat het het mogelijk is om je droom te verwezenlijken.”
We gaan verder in op het schrijven van haar liedjes. Dat was tenslotte haar doel. “Ik schrijf meestal thuis of in een kleine oefenstudio ruimte vlakbij mijn appartement. Ik begin meestal met een gitaarmelodie en daar schrijf ik wat lijnen over heen. De tekst komt ergens gedurende dit proces. Soms zijn ze er al vanaf de start, soms ook maar alleen een begin. Ik laat mijn teksten vaak grotendeels ongemoeid, de kern is er meestal wel vanaf de start al is het maar een paar woorden.” Die liedjes zijn dan nog wel niet op vijf albums terecht gekomen, maar de Zweedse die ook een deel van haar tijd in Londen woont bracht al wel twee EP’s uit. Op het moment dat ik ‘Boys’ uitbracht was alles nog heel erg nieuw voor me. In heel veel opzichten was het ook mij een verrassing om naar het eindresultaat te luisteren, omdat ik eigenlijk helemaal niet wist hoe het zou gaan klinken voor we het opnamen. Met ‘Waves’ was dat anders, daar had ik vooraf een veel beter beeld. De manier waarop de liedjes zijn geschreven tussen beide EP’s komt overeen, maar in de productie hadden we vanzelfsprekend veel meer een idee van wat ik wilde.”
“Stockholm is een geweldige plek voor muziek”, gaat Linn Koch-Emmery dan in op haar omgeving. “Er is veel hip-hop en popmuziek. Dat domineert op het moment, maar de alternatieve rockscene is groeiende. Soms voel ik me wel een beetje een buitenstaander omdat ik rock maak, terwijl veel van mijn vrienden zich interesseren voor dance georiënteerde muziek. Aan de andere kant denk ik ook dat het goed is om je te omringen met iets anders. Dan moet je veel meer op je eigen muzikale instincten vertrouwen.” Naast muzikant is Koch-Emmery ook grafisch artiest en fotograaf. “Ik heb het idee dat al die aspecten heel goed samengaan. Voor mij zijn het allemaal slechts verschillende manieren, waarop ik mezelf uitdruk. Ik doe mijn eigen artwork en de lay-outs en heb zelfs een paar eigen video’s opgenomen. Het verkort het proces en aangezien ik soms erg kieskeurig kan zijn is het soms eenvoudiger om het zelf te doen.” We vragen of haar rol van fotograaf ook zorgt voor een andere kijk die je terug kunt vinden in haar muziek. ‘Waarschijnlijk wel. Het brengt een dimensie van mezelf in op een andere manier dan alleen muziek. Ik heb het idee dat het dan meer persoonlijk wordt, zo voelt het voor mij tenminste.”
Dan kijken we vooruit naar haar optreden tijdens Eurosonic om af te sluiten. “Optreden, dat gaat voor mij om de mogelijkheid om mijn liedjes te spelen. Ik geniet altijd van de band tussen publiek en de performer. Ik heb altijd gehouden van het live gedeelte van muziek. Op Eurosonic kun je een hoop kabaal verwachten, melodieën en mijn haar dat vastplakt aan mijn gezicht. Ik hoop dat mijn showcase voor veel mensen waar mee ik nog nooit in contact ben geweest een mooie introductie wat Linn Koch-Emmery te bieden heeft. Ik kijk er erg naar uit. Ik hoop echt veel boeiende mensen tegen te komen die zich ook nog eens interesseren voor mijn muziek. Ik heb nog nooit in Nederland gespeeld, dus op verschillende manieren zal het een eerste keer zijn. Eurosonic-Noorderslag is zo’n geweldige kans en iets wat ik als jonge me ontwikkelende artiest enorm waardeer.”