De Amerikaanse dichter Langston Hughes schreef prachtig werk. De zangeres en multi-instrumentaliste Leyla McCalla maakte daar haar fantastische debuutalbum ‘Vari-Colored Songs: A Tribute to Langston Hughes’ van in 2014 en dat is nu opnieuw uitgegeven. De timing is natuurlijk fantastisch nu Amanda Gorman met haar gedichten de belangstelling voor de poëzie heeft aangewakkerd. Op het album staat ook een gedicht. ‘As I Grew Older / Dreamer’ gereciteerd door Nikhil Yerawadekar is een prachtige onderbreking van de eigen nummers, Haïtiaanse volksliedjes en de gedichten op muziek van McCalla. Leyla McCalla trad voor het eerst echt op de voorgrond bij de Carolina Chocolate Drops’. Van deze formatie die bijvoorbeeld met ‘Leaving Eden’ waar ze op mee speelt prachtig werk heeft gebracht en waar ook verschillende andere artiesten als Rhiannon Giddens en Dom Flemons uit voortkomen, maakte ze een aantal jaar deel uit, maar daarvoor trad McCalla bijvoorbeeld al op met Gill Scott-Heron. De laatste jaren maakt deel uit van Our Native Daughters met Giddens, Amythyst Kiah en Allison Russell, hier ook bekend van Birds of Chicago en haar eigen Leyla McCalla Quartet. Onderwijl werden ook de albums ‘A Day for the Hunter, A Day for the Prey’ en ‘Capitalist Blues’ uitgebracht. Op dit oude heruitgegeven album is ‘Heart of Gold’ een fantastische opening. Spaarzaam is de begeleiding, waardoor de teksten en de stem van deze uit Haïtiaanse ouders geboren zangeres voorop staan. Echter de begeleiding speelt toch een belangrijke en niet te onderschatten rol. Muzikaal is het een beetje gospel, beetje jazz, folk, Americana en dat zorgt ervoor dat het ook de sound een lekkere retro klank heeft. Er is bewust het beeld neergezet van een vergeten zangeres die ergens in de jaren 20 opnames heeft gemaakt die nu zijn terug gevonden. Mooi is het door de gospel geïnspireerde ‘Where I Can See The Valley’ en ook ‘Mesi Bondye’ bevalt. Het laatste is een nummer in het Franstalige dialect van Louisiana waarin duidelijk ook het Afrikaanse en Haïtiaanse erfgoed doorklinkt. Het album bevat heel veel mooie liedjes, maar ‘Girl’ is één van de nummers die daar nog weer boven uit toornt. Een prachtige urgente song. Tot die categorie hoort ook het blues nummer ‘Too Blue’, waarin ze het onderwerp zelfmoord aan de orde stelt, maar met humor. Hoogtepunt van de hoogtepunten is het impressionante ‘Song for A Black Girl’, dat volgt na het lekkere ‘Manman Mwen’. In ‘Song for A Black Girl’ volgt ze het spoor van een meisje wiens geliefde in het Zuiden is gelyncht en die zich afvraagt wat God daar voor bedoeling mee heeft. Een nummer dat een periode uit de Amerikaanse geschiedenis onder de aandacht blijft brengen de niet vergeten mag worden. Met minieme middelen brengt Leyla McCalla de liedjes tot leven. Met alleen haar cello of banjo of het nu gaat om een blues nummer als ‘Love Again Blues’ een Franse song als ‘Rose Marie’ of ‘Latbonit’ of een folksong als ‘Search’. Het einde is prachtig met ‘Lonely House’ en ‘Changing Tide’. Een heerlijk en absoluut ook nu nog erg actueel album van een prachtige artieste.
Leyla McCalla – Vari-Colored Songs: A Tribute to Langston Hughes
