De Okie’s doen het goed in de Americana scene in Nederland deze dagen en daaraan is Levi Parham mede debet. De man uit Oklahoma benadrukt dat met zijn nieuwe album ‘It’s All Good’, waarmee hij niet alleen zijn mening over de muziek uit zijn thuisstaat lijkt uit te drukken, maar ook een mooi nieuw album in Parham stijl brengt. Helemaal als je dat mengt met de muzikale erfenis van Muscles Shoals, waar het album is opgenomen, en een portie Tulsa Sound en met mensen als Paul Benjaman, Lauren Barth, John Fulbright, Jesse en Dylan Aycock, Aaron Boehler, Dustin Pittsley, Michael Staub en Lauren Farrah een soort all star team aan muzikanten om je heen verzamelt. In het album worden al de drie invloeden hoog gehouden en eer aangedaan en zelfs Boxmeer heeft nog zijn invloed doen gelden op dit Parham album. Lekker pittig gitaarwerk, rauwe zang en sterk songwriters werk. Levi Parham weet zich uitstekend te verkopen met een overtuigend en gewoon lekkere album. De sfeer wordt lekker gezet met als opening ‘Badass Bob’. Relaxt met een mooie verborgen dreiging in het nummer en die vind je ook terug in ‘Borderline’. Opvallend, nou ja eigenlijk niet met de namen die Parham uit zijn rolodex heeft opgediept voor het album, is het uitstekende stuwende gitaarwerk in dit laatste nummer. Het producenten werk op zijn vorige album was van Jimmy LaFave en zorgde er voor dat het een mooi toegankelijk album werd en de liedjes van Parham tot hun recht kwamen. Die lijn is ook nu doorgetrokken zonder LaFave op het nieuwe album. Nu en dat rockt het stevig, maar de doorsnee omschrijving is toch robuuste Americana van deze Okie die ook in nummers als ‘My Finest Hour’, ‘Heavyweight’ en ‘It’s all Good’ laat horen dat hij bij de betere singersongwriters van Oklahoma hoort. En Boxmeer. Boxmeer wordt geëerd met ‘Boxmeer Blues’ op dit zeer fraaie album van deze Okie.
Levi Parham & Them Tulsa Boys and Girls – It’s all Good
