De jonge Leila Rhodes, mixt blues met jazz, hiphop R&B en elektro op haar heel relaxte debuutalbum. Pennsylvania staat de laatste weken met de Amerikaanse verkiezingen in de belangstelling en wie toch zijn blik op deze Amerikaanse staat heeft gericht, zou ook even naar Pittsburg mogen kijken, waar Leila Rhodes, eigenlijke naam Malasia Hawthorne, domicilie heeft gekozen. Pittsburg is momenteel een hotspot van creatieve geesten die zich minder aan een genreaanduiding gelegen laten liggen, als wel om hun eigen manier van expressie te vinden en daarbij de middelen gebruiken van diverse genres en niet terug deinzen voor samenwerkingen om dit te realiseren. Niet zo heel lang geleden bespraken we bijvoorbeeld ook Inez haar prachtige album ´Voicemails and Conversations´ die ook niet bang was om samen te werken en leentjebuur te doen, terwijl ook Robin Grayson met haar EP ‘Hold You Down’ indruk maakt. Leila Rhodes is een intrigerende zangeres, songwriter, bluesy gitarist en producer. Haar debuut heeft ze zelf geproduceerd, wat natuurlijk ook een dappere stap is. Het zou goed zijn als ze in de toekomst ook gaat verkennen wat een andere producer er bij haar uit weet te halen, maar voor dit eerste album pakt dit prima uit. Naast producente bespeelt de artieste ook tal van instrumenten. Haar gitaar uiteraard, maar ook de bas, piano en viool, maar met haar loopstation weet ze van een bluesy album een album van te maken dat genre overstijgend is en een heerlijke relaxte dromerige vibe heeft, ondanks dat haar teksten nu en dan best puntig zijn. Het album begint met ´In Stereo´ in de opening een vleug reggae, wat overgaat in prominente percussie en laid back zang, wat het een relaxte atmosfeer geeft. Die sfeer weet Leila Rhodes het hele album te handhaven. Prachtig is ‘Inner Mes, een nummer waarin haar loop gebruik echt een meerwaarde heeft, onder ander in de zanglijnen. Een mijmerend nummer dat indruk maakt. Vlotter en meer richting de hiphop gaat ‘Starseed Rhythm’, een fijne verandering van tempo, tussen de vlot gesproken teksten is er ruimte voor Rhodes in haar rol als R&B zangeres. Erg fraai volgt daarna het sterke ‘Principles’, waarin de zangeres er voor pleit dat het waard is om voor je principes te vechten. Het zijn over het algemeen zeer persoonlijke emoties die Rhodes in een breder verband trekt, welke de onderwerpen van haar liedjes vormen, zoals verbinding of relaties. Het bluesy ‘East Coast Blues’ is de eerste samenwerking. In dit nummer heeft ze de hulp ingeroepen van Bass Ric en dit levert een mooie vlottere song op. Het is zeker niet de enige titel op het album met hulp van een ander. Na het prachtige ‘In The Dark’, rustig maar voller en wat drukker uptempo, slaat ze voor ‘All Day’ de handen ineen met Diarra Imani en voor het upbeat hiphop nummer ‘Sunshine’ is er een mooi duet met TyDanzuso, Het album eindigt met twee sterke liedjes. Met rapper Livefromthecity, die vorig jaar zelf een goed ontvangen album uitbracht, excelleert ze in het rap nummer ‘Tha Juice’ en de eindafrekening komt er in ‘No More’ over een relatie waar je beter afscheid kunt nemen. Een prachtig debuut voor Leila Rhodes, waarop ze kan bouwen. Het kan soms nog net iets meer worden aangezet, nog net iets onderscheidener, maar over het algemeen een hele fijne urban plaat, waarop het oude met het nieuwe wordt verbonden en het resultaat een album is om heerlijk loom op te dansen of gewoon om van te genieten. Pittsburg dus, hou het in de gaten.
Leila Rhodes – Attunement
