De jonge Nederlandse bluessensatie Leif de Leeuw beleeft zijn voorlopige apotheose in het album ‘Until Better Times’. Een uitstekend en af en toe heftig Nederlands bluesrock album van de uitblinkende gitarist met zijn band. In de afgelopen jaren viel De Leeuw met zijn formaie al in een fijne prijzenregen, maar uiteraard ben je net zo goed als je laatste plaat en die is erg mooi. De zang laat De Leeuw over aan de jonge zangeres en gitariste Britt Janssen en dat is een prima keus, want de zang staat als een huis en heeft een mooie diepte. Verder bestaat de band uit Tim Koning op drums en Boris Oud met basgitaar. Het album begint op standje vol gas met ‘All Coming Back’ en ook in ‘Listen Here People’ wordt niet gekeken op een gierende gitaar meer of minder. Prachtig is de titelsong die net iets ingetogener is als de opening. De opening van ‘Getting Older’ is vrolijk en resulteert in een prima liedje. Hoogtepunt op het album is ‘Thank You’ dat rustig, maar erg intens begint en dan uitmond in een prachtige song met mooie tempowiselingen. Het tempo is er helemaal uit bij ‘Mr Hangman’ dat net niet overtuigd even als ‘Doing it Alright’ in vergelijking met de andere nummers. Met ‘Afraid to Fly’ en vooral ‘Taking All My Time’ wordt het dan weer erg mooi. De Leif de Leeuw Band overtuigt met dit album. Zijn ze er al helemaal, nee dat nog niet, maar als in het oog wordt gehouden hoeveel er al is bereikt en hoeveel moois er op dit nieuwe album staan passen alleen complimenten als met ‘Be Loyal’ en het superbe ‘Dysphoria’ dit album wordt afgesloten. Zeer aansprekende bluesrock, schitterend gitaarspel, niet alleen in de gierende solo’s, maar ook juist in het af en toe erg subtiele werk. Tot betere tijden moeten we het met dit album doen en dat is zeker geen straf.
Leif de Leeuw Band – Until Better Times
