LEEUWARDEN – Lakshsmi was de grote afsluitende naam op het Troubadour Treffen in Leeuwarden. In de Prinsentuin waren veel toeschouwers toch special gekomen voor de zangeres met haar band die bij muziekliefhebbers al langer op de radar staat, maar met haar deelname aan een kenniskwis ook bij het grote publiek plots in beeld is. Een handige set, maar op basis van haar kwaliteit als zangeres en songwriter had Lakshmi Swami Persaud dat ook wel weten te bereiken, hoewel een setje in de rug nooit weg is. Electric Dark Pop Music omschrijft de zangeres zelf haar muziek, maar op het podium was minder electric, maar fijne pop met diepgang en waarmee ze echt wat te vertellen heeft. Het spreekt in het voordeel van de zangeres. Na verrast te zijn door haar Mini-Me, een welhaast identieke mini Lakshmi, opende de band met ‘Ónly For the Wicked’, tevens de openingssong van haar album. Direct een mooie start. Lakshmi werd op het podium vakkundig ondersteund door haar band die haar in de rug dekte en haar de kans gaf in de denkbeeldige spotlichten te treden. Op gitaar deed Pascal Voorbraak fijn werk, Kasper de Boer ging achter een grote baard schuil die voor hem op het podiumrand had plaatsgenomen, maar zorgde voor een rustiger of meer up tempo ritme op de drums en op bas en nu en dan keys was het Tobias Kolk die het kwartet vervolmaakte. Fijn degelijk muzikaal werk leverden de heren. Dat was mooi hoorbaar in een wat rustiger nummer als ‘Be Gone’, maar ook met een pittig en swingende song als ‘Dangerous’. Speerpunt blijft Lakshmi zelf. Een fraaie ontwapenende podiumpersoonlijkheid en een mooie stem. Naast haar zang is de artieste ook een prima spreekstalmeester die het publiek betrekt bij de show en regelmatig laat merken dat mensen die ze ze bij eerdere concerten heeft gezien ook nu herkend worden. Prima klantenbinding en geeft aan dat de zangeres ook echt bij haar publiek betrokken is. Haar vertelsels zijn prima, maar mogen ook best nog wat inhoudelijker worden en wat meer van haar zieleroerselen tonen. Een mooie afwisseling laat haar setlist zien in tempo. Liedjes zijn uitstekend individueel te onderscheiden en worden met aandacht aan het publiek gepresenteerd. Veel werk van haar album, zoals het mooie ‘Ahaa’ en het vlotte ‘What The Hell’ waarbij het publiek wordt opgeroepen om mee te klappen. Het mooiste heeft ze voor het laatst bewaard. ‘The Lost Kult'(Starry Eyed) is een nummer dat weliswaar in tempo rustig is, maar met veel ingehouden kracht wordt gebracht. Het laatste nummer staat niet op haar album, maar ‘Rain’ is een nummer dat zeker verdiend te worden opgenomen met een prachtig intro. Nee Lakshmi behoort nog niet tot de grote namen van de Vaderlandse pop, maar de zangeres heeft zeker de potentie om daar bij te gaan horen.
Lakhsmi bewijst dat pop diepgang kan hebben
