STEENDAM – Kyle Carey is één van de weinige artiesten die een heel genre nagenoeg voor zich alleen heeft. Gealic Americana is de naam die aan haar muziek verbonden is. De New Yorkse komt graag naar Europa om zich niet alleen te laven aan de Gealic cultuur, maar ook om het te delen met anderen. Op podium Peter & Leni in Steendam deed de Amerikaanse dat volop. Carey laat zich veelal inspireren door gedichten, verhalen of andere liedjes. Bijvoorbeeld bij de opening ‘Orange Blossom’. De Orange Blossom Special is een trein van New York naar Florida en onderwerp van een muziekstuk, waarin de viool de trein uitbeeld. Violiste Amy Merrill liet eerst een stukje van het muziekstuk horen voor Carey haar lied ‘Orange Blossom’ zong. Dat maakte het een wat opmerkelijke opening. De aanpak is prima, maar zou wellicht wat later op de setlist kunnen. Elk lied krijgt een lange en erg inhoudelijke introductie, die af en toe wat puntiger zou kunnen. Muzikaal staat ook het verhaal centraal. Kyle Carey heeft een prachtig heldere en uitmuntend verstaanbare stem. Ondanks haar keurige zang en uitstekende articulatie weet ze voldoende emotie in haar liedjes te stoppen. Het leverde voor de pauze prima liedjes op als ‘June Day’ en ‘Star Above Rankin’s Point’. Liedjes voor melancholie en nostalgie afgewiiseld met liedjes in het gealic, zoals het a capella gezongen ‘Sios Dhan An Abhainn’. De keren dat Kyle Carey in het, wat zij rock ’n roll deel van het optreden noemde en het keurige even wat minder benadrukte bleek zij ook dat uitstekend te beheersen met het prachtige ‘Resurrection’ en ‘Across the Great Divide’ een lied van Kate Wolf, dat Carey op verzoek nogmaals zong als toegift. Na de pauze begon het gevoelig met het schitterende ‘Northern Lights’ en fraaie a capella gezongen gospelachtige ‘Let Them Be All’. Vooral in de eerste helft van de tweede set was Kyle Carey op haar best. Hier lag het zwaartepunt van het concert met als hoogtepunt ‘John Hardy’s Wife’. Ook een op een lied gebasseerd nummer, waarbij ze eerst de ballade over de moordenaar ‘John Hardy’ zong en daarna haar interpretatie waarbij ze het lied had geschreven uit het oogpunt van de vrouw van John Hardy. Ook zo’n lied waarbij ze nog net even dieper in de emotie kon duiken. Een ontspannen Kyle Carey, prima begeleiding van Amy Merrill op viool en Ron Jansen op mandoline en die mooie liedjes. Het waren de ingrediënten voor een geslaagd concert.
Kyle Carey laat northern lights schijnen in Steendam
