LEEUWARDEN – Het is heel begrijpelijk, er zijn fantastische Britse en Amerikaanse bands die graag komen optreden en vaak ook garant staan voor veel publieke belangstelling. Het zorgt er ook voor dat we met onze rug staan naar bijvoorbeeld prachtige Duitse of Midden-Europese artiesten of juist ten zuiden van ons in rankrijk of het Iberisch schiereiland. Wie een krachtige werp arm heeft zou zo een steen naar Kuoko kunnen gooien. Als er om die steen een briefje is gebonden met de boodschap: ‘Kom gauw weer optreden”, dan is dat een prima idee. Gelukkig brengen uitwisselingsprogramma’s, zoals Excite, nu en dan geweldige artiesten naar Nederland die we eigenmlijk al lang hadden moeten kennen, omdat ze vlakbij wonen. Kuoko uit Hamburg bijvoorbeeld die tijdens Explore The North in de Waalse Kerk in Leeuwarden een prachtige show gaf. Een show met fraaie liedjes, maar ook met een goede boodschap, want Kuoko heeft wel degelijk wat te vertellen. Centraal thema in haar werk en dat kwam ook in Leeuwarden aan de orde, is de benadeelde positie van de Aziatische vrouw in de Westerse cultuur en dat wordt in verschillende liedjes bezongen. Kuoko, waarachter multimedia-artiest Jasmina Quach schuilgaat, kan hierbij putten uit haar eigen ervaringen. Ze heeft haar wortels in Azië. Inmiddels is de Hamburgse druk in aanloop naar het uitbrengen van haar tweede album. Na twee EP’s debuteerde ze in 2021 met het album ‘Kuoko’. Solo weet ze met verschillende hulpmiddelen, waaronder een drumcomputer en loop, gelaagde popliedjes te brengen, vaak met een mooie dromerigheid, nu en dan wordt dit sferische en mystieke doorsneden door felle passages of stevigere songs. Voor haar werk heeft ze naast de muziek ook een heldere kijk op hoe ze de liedjes presenteert qua vormgeving vanuit haar kunstenaarsachtergrond. Naast specifiek de positie van de Aziatische vrouw is ook feminisme in het algemeen een belangrijk thema. Dit zie je bijvoorbeeld terug in ‘Strong Girls Don’t Cry’ dat ze rustig opbouwt met haar loop en met een mooie gevoeligheid, soms haast vertellend, presenteert. Heel kwetsbaar geeft ze zich direct emotioneel bloot, waarin ze switcht tussen Engels en Duits. Erg mooi is ‘Floating’. Een liedje waarin ze de druk die de maatschappij je op kan leggen bespreekt, dat rustig begint, maar allengs prangender wordt en je steeds meer aangrijpt. De boodschap wordt niet alleen in de liedjes uitgedragen, maar ook met een mooie inhoudelijke introductie. De meeste songs krijgen zo’n prima aankondiging mee. Haar zang is helder, maar heeft een intrigerende ondertoon. Het zorgt ervoor dat haar teksten uitstekend te volgen zijn, maar de vocalen toch dat haakje hebben om je gte blijven boeien. Fraai is ‘Birds on the Fire Escape’ dat zich traag laat aanhoren en fraai contrasteert met het uptempo en dansbare ‘Making Friends is Easy’ en het heerlijke, wat stevigere en erg aansprekende ‘Hiding in the Dark’. Voor wie nog niet is overtuigt volgt dan het fenomenaal mooie ‘Perfect Girl’. Wederom een krachtig statement, want waar de maatschappij perfecte lieve en gehoorzame meisjes verwacht, werpt ze dit verwachtingspatroon in dit liedje ver van zich en laat haar emoties de vrije loop. Een heerlijke song. Nog zo’n statement in ‘Yellow Ferver Gaze’, waarin ze mannen op de korrel neemt die een fetisj hebben op Aziatische vrouwen, waarbij het uiterlijk van belang is en niet wie je bent. Verpakt in een aansprekend upbeat popnummer is dit prachtig. Via ‘Lozer’ en ‘No Silence’ komt er dan een einde aan dit beklijvende concert. Soms blijven statements niet hangen, omdat ze niet verpakt worden in goede muziek. Kuoko brengt prachtige liedjes en weet daarmee haar boodschap charmant, maar krachtig te presenteren. Binnenkort haar nieuwe album, met hopelijk ook optredens in Nederland.
Kuoko heeft wat te vertellen in de Waalse Kerk
