GRONINGEN – Er staat volop muzikale historie op het podium van Vera deze avond. Don’t bestaat uit veteranen uit de muziekscene van Portland Oregon. Sam Henry achter de drums is of was betrokken bij Dead Moon, The Wipers en Napalm Beach, gitarist Eric “Vegetable” Olson was lid van Poison Idea en Kelly Halliburton in P.R.O.B.L.E.M.S. en Pierced Arrows. Daarnaast spelen Halliburton en Henry ook nog samen met zangeres Jenny Connors, allias Jenny Don’t in de alt-country formatie Jenny Don’t and the Spurs en dus in punkrock band Don’t. Deze decennia ervaring op tal van podia in de Verenigde Staten en rondom de wereld en het feit dat ze midden in een lange toer zitten door Europa waarvan het optreden in Vera de enige tussenstop in Nederland is, maakt de band niet minder gretig. Integendeel zelfs, met veel en zichtbaar plezier rockt de band op het podium. Het eerste nummer ’89’ valt nog wat in het water. De techniek en de stem van Jenny Don’t moeten nog even op hun plek vallen, maar met het volgende nummer ‘Ghost’ is dat allemaal gefixt en klinkt het fijn. De band racet er vandoor. Jenny Don’t is een aansprekende frontvrouw die met haar prima stem en gitaarspel uitstekend weerwerk biedt aan de heren op het podium. Sam Henry is een voortreffelijke drummer die regelmatig de spotlights naar zich toetrekt en Kelly Halliburton een expressieve bassist met de podium manieren van een leadgitarist. De leadgitaristpositie is eigenlijk voor Olson, maar dat is nog de rustigste van het stel, hoewel een prima muzikant. ‘Fever Dreams’ is een tikje bedaarder, maar ‘The Chase is Better’ constateert de band en gaat er weer tegenaan. Hoogtepunt is het prachtige ‘I Could Never Be The Same’ en ook ‘You Got Me Bad’ is meer dan goed. De liefhebbers van het drumwerk van Henry komen aan hun trekken bij ‘Impala’ dat met een lange solo begint van de Don’t oprichter. Het is één van de nummers van de uit 2010 stammende LP ‘Away Away’ even als het volgende ‘Junk Me’, maar het meeste wat deze avond wordt geboden komt van de in 2016 gepubliceerde ‘Fever Dreams’ waaronder ook ‘You Keep Cutting Through’ en ‘Wrong Generation’. De zaal staat dan al lekker mee te dansen. Genoeg is genoeg echter vindt de band en met ‘Enough is Enough’ komt het einde. De zaal verschilt van mening en brengt de band terug voor nog twee nummers als toegift. Don’t is een aansprekende en prima punkrock band met ruime ervaring, veel podium honger en sterke liedjes. Het concert had wat langer gemogen. Maar in de tijd dat Jenny Don’t en consorten op het podium stonden was het genieten.
Korte explosieve show Don’t bevalt
