Loading...
Albums

Klangstof – Ocean View

Een tussendoortje? Nee, daarmee doe je de EP ‘Ocean View’ van Klangstof geen recht. Het antwoord op een trauma wellicht, want de presentatie van het tweede album van de band viel in het Covid water en de tourplanning kon na vijf optredens in prullenbak. Dat wilden Koen van de Wardt, Wannes Salomé en Erik Buschmann eigenlijk voorkomen. Het uitbrengen van een derde album wordt stilletjes in de steigers gezet in afwachting van cultureel stabielere tijden, maar om dan helemaal niks te laten horen, das ook wat. ‘Ocean View’is de oplossing die de band gekozen heeft. Een prachtige EP als levensteken en baken voor de fans om op af te sturen, maar niet weer de teleurstelling van al het werk in een volledig album en dan weer wegkwijnen in een lock down, omdat Corona weer een effectbal heeft gegooid. In de EP is flink geïnvesteerd. Er werd gewerkt met bekende namen als Heba Kadry en Sam Petts-Davies in de mastering en het mixen van deze plaat, waar de producer Thijs van der Klugt was. Klangstof is al een flink aantal jaar een succesvolle Nederlandse indie-rock formatie, die ook in het buitenland een fikse schare volgers heeft en als eerste Nederlandse formatie op bijvoorbeeld het festival Coachella, toch op de bucketlist van iedere band, stond. Oprichter is Koen van der Wardt die lang in Noorwegen woonde. Bij terugkomst maakte hij aanvankelijk deel uit van Moss, maar legde zich al snel toe op Klangstof. Deze EP wijkt in zoverre af van het andere werk van de band dat ze bewust de ruimte hebben genomen om te experimenteren. Dat is zowel in de nummers zelf die prachtige sferisch zijn, maar ook in het opname proces, waarin ze zich strakke tijdsschema’s oplegde, maar ook in het schrijven van de liedjes, waar een toevallig foutje uitgangspunt kan zijn voor een nieuw nummer. In die opzet is Klangstof met overtuiging geslaagd. Het zijn prachtige open liedjes. ‘Ocean View’ bijt het spits af, de uitwerking van een eerdere minder geslaagde schrijfpoging. Het is een lied geworden alsof je uitkijkt over een kalme zee. Hele fijne rustgevende zang geeft het een meditatieve kwaliteit, als de klanken zacht komen aanrollen. Voor ‘Fool’s Rage’ is een handigheidje gebruikt. De band kon niet de juiste vibe vinden in de studio, waarbij dat, dankzij een producers trucje om de muziek eerst sneller op te nemen en daarna terug te brengen naar de oorspronkelijke snelheid. Dit is ook een rustig nummer met heldere klanken die het een mooie ruimtelijkheid verschaft, maar ook een toenemende stevigheid. Het derde nummer van het viertal is ‘Silver Cloud’. Een nummer dat eerder al was beoordeeld als te vreemd en afwijkend voor een album. Met een sterk drum patroom en veel vervormingen is het een prima toevoeging van deze EP geworden, maar ook het nummer dat niemand echt gemist zou hebben, hoewel het toch erg mooie fragmenten heeft die dan weer verzuipen in het experiment. De EP eindigt dan met het mooiste nummer. Een song over de problemen om je echt open te stellen voor een ander. Een nummer dat klein begint, maar zich indrukwekkend weet uit te bouwen met tal van toevoegingen, waardoor het een prachtige hoogdringendheid verwerft. Een prachtig nummer over ontplooiing en de durf jezelf te zijn. Een erg mooie afsluiter van de band die, ijs en covid dienende, toch weer een Europese tour gaat maken, waarbij in april ook Vera in Groningen wordt aangedaan.