GRONINGEN – Centrum van protest was Lola in Groningen en voorganger in de oproer Keegan McInroe die met een aantal prachtige protestsongs de gemoederen beroerde. De Texaan uit Forth Worth was door een vreemd toeval in Groningen terecht gekomen. Een Groninger die na een bezoek aan South by Southwest in Texas ook nog Forth Worth aandeed en daar de slim verstopte deur van een jazzclub niet kon vinden kwam voor die entree Keegan McInroe tegen die zelf ook terug kwam van dat festival, de Groninger naar binnen hielp en een vriendschap sloot die beide in Lola deed belanden dat ook een slim verstopte deur heeft. Het was zijn eerste keer in Groningen, hoewel niet de provincie, want enige jaren geleden stond hij in de Blue Print Sessions in Veendam. In Lola opende de Texaan met zijn mooie mix van blues en outlaw country prima en nog rustig met ‘Lay Down’. Voor ‘Lumberjack Blues’ had hij niet alleen een fijn bluesy nummer in huis, maar ook een mooi bijgaand verhaal, hoe een Italiaanse kennis een kamer vol met mooie vrouwen vergeleek met een bos en hij gelukkig een goede houthakker was. ‘Nikolina’, één van de mooiste nummers van zijn inmiddels voorlaatste album ‘Uncouth Pilgrims’, bleek een song te zijn met een groot toeval. Op een vorige toernee had hij in voormalig Joegoslavië gereisd met de Baskische band Moonshine Wagon. In dat deel van de wereld werd iedereen in de toerbus verliefd op de prachtige edoch onbereikbare plaatselijke schoonheid Nikolina. Uiteindelijk ging de reis verder naar Italië en daar bleek de raki en andere geneugden des levens van een toerende muzikant op te zijn, maar het ergst was wel dat ook Nikolina buiten beeld was. Het toeval was nu dat terwijl McInroe ‘Nikolina’ zong, zijn Baskische maats even verderop optraden, een feit dat ze pas een dag voor het optreden ontdekten. Keegan McInroe is een sympathiek performer. Fijne verhalen, mooie liedjes, goed gitaarspel en prachtige zang. ‘If I Needed You’ van Townes van Sant kwam langs even als bluesklassieker ‘C.C. Rider’, maar het best op dreef was de Forth Worthenaar in een tweetal nummers van zijn allernieuwste kakelverse album met protestsongs. Prachtig was ‘Big Ol’ River’ en bijna net zo sterk ‘Bombing for Peace’. Een album waarop tal van maatschappelijke zaken aan de orde worden gesteld, waaronder de vraag of je met geweld wel echt vrede kunt bewerkstelligen. Die pracht van deze twee liedjes haalde McInroe nogmaals op het einde. Een schitterend ‘I Got Trouble’ waarin hij onder andere verhaald hoe hij wordt beroofd van zijn portemonnee door een zich prostituerende travestiet, het is een wilde boel in Forth Worth, en dan uiteindelijk ging één vingertje omhoog bij programmeur Laurens Dijkstra en volgde de afsluiting met ‘Dust My Broom’ van blueslegende Robert Johnson. Een hele sterke kennismaking met Keegan McInroe die beloofde snel terug te komen naar Groningen.
Keegan McInroe zingt geweldige protestsongs
