GRONINGEN – Soms heeft de geschiedenis van die momenten dat de jaren wegsmelten. Ooit belegerde Bommen Berend, de bijnaam van de bisschop van Münster Christoph Bernard von Galen, de stad Groningen en bombardeerde over de stadsmuren tevergeefs de Stadjers om uiteindelijk af te druipen. Katie Koss heet eigenlijk Katja Poltavets en is een Oekraïense Nederlandse zangeres. Oekraïne kent momenteel zijn eigen belegering, waarbij de mortieren van Bommen Berend vervangen zijn de door de kanonnen en raketten van Putin, maar hopelijk kan Katie Koss ook zingen ter gelegenheid van het einde van dit beleg, net zoals ze deed op het Bommen Berend Festival in de A-Kerk in Groningen. Katie Koss is een zangeres die al een aantal jaar van zich doet spreken. Opmerkelijk genoeg is er nog geen EP of album werk van haar hand verschenen, maar bij haar optreden om het ontzet te vieren kon ze aankondigen dat deze aanstonds zal verschijnen. Qua muzikale stijl heeft Katie Koss zich met veel allure ontwikkeld tot een mooie mix waarin jazz, soul, folk en pop zich hebben samengevoegd, waarbij ze zowel op een jazzfestival, als een popfestijn op haar plaats zal zijn. Haar muziek zou heel goed zomaar een internationale aantrekkingskracht kunnen hebben. In Groningen presenteerde de zangeres zich met een enthousiaste band op het podium onder het orgel van de kerk. ‘Crying over You’, werd ingezet met drumspel en percussie van Koen Gardebroek, Deborah Slijkhuis toonde zich een uitstekend bassist die al in dit stevige swingende openingsnummer zich ook een prima achtergrondzangeres toonde. Sprankelende gitaarpartijen van Berend Rombouts verlevendigden de sound en Olaf Bosman, deze dag als vervanger van Neal Nieuwekamp, door Koss van de reservebank het speelveld ingestuurd, voegde zich naadloos op toetsen in het geheel. Erg fraai was ‘Little Did I Know’. Een nummer dat rustig begon, maar steeds hoger in de emotie kwam en daarmee je meesleepte. Haar stem is belangrijk. Katie Koss is een uitstekende zangeres met een soulvolle jazzy twist, wat in een nummer als ‘Running’ goed tot uiting kwam. Nu en dan mag ze nog net iets meer de rust bewaren in haar zang en dieper in de emotie gaan, maar dat is ook een kwestie van ervaring. Later in het concert werd dit steeds beter, zoals in het wat zwaardere ‘Love Will Do The Work’ of in het prachtig gezongen rustige ‘Pretty Girl’. De zangeres is een charmante podiumpersoonlijkheid die haar publiek betrekt bij de show, bijvoorbeeld in de meeklapper ‘Girl U did Good’. Deze song verscheen onlangs ook als single. Het is een nummer dat je niet afhankelijk bent van de goedkeuring van anderen, maar dat je rustig ook je eigenweg in het leven mag kiezen, zonder dat je daarbij je hoeft te laten leiden door wat anderen er van vinden. Haar introducties van de liedjes mogen nog wel aandacht hebben, om ook zo de betrokkenheid te vergroten en de belangrijke boodschap van ‘Girl U Did Good’ bleef zo onderbelicht. Via het zwoele ‘Hold Me Now’, een dansnummer met een mooie gitaardeel waarin Berend Rombouts toonde zijn instrument uitstekend te beheersen eindigde het optreden alweer met ‘Adeline’. Een mooie gewichtige afsluiting, waarbij Katie Koss mooi het evenwicht vond tussen licht en toegankelijk en toch ook een mooie diepgang. Een concert als dit om het einde van een oorlog te vieren geeft hoop dat ook die andere oorlog snel ten einde komt. Laten we het hopen.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden