GRONINGEN – In de kelder van De Oosterpoort, eigenlijk ver weg van het gedruis van Take Root, vonden op het kleinste podium prachtige intieme concerten plaats. Karl Blau stond er, een artiest die al zo’n 44 albums op de markt bracht. Blau bewees dat hij een iets prominenter podium had verdiend met een prachtig optreden. Zijn laatste album is ‘Introducing Karl Blau’. Na zo’n stortvloed van albums, eindelijk een introductie. Het zou tijd worden. Op het album brengt Karl Blau prachtige nummers van anderen. Het album en het concert begonnen met ‘That’s How I Got To Memphis’, oorspronkelijk van Tom T. Hall, maar in de versie van Blau een schitterend vlot nummer, waar gelijk het label ‘mooi’ op kon. Het leek even een shortcut, want het volgende nummer op Blau’s op het podium geïmproviseerde setlist was in overleg met zijn band ‘No Regrets’ van Tom Rush en dat is de afsluiting van het album. Gelukkig bracht Blau daarna veel andere nummers van album ter introductie van hemzelf. Blau is iemand met een prettige zangstem en een fijne podiumpersoonlijkheid. Rustig brengt hij zijn liedjes met vaak een korte introductie. Vaak overlegt hij even met zijn band wat ze nu gaan spelen, dan valt het even stil op het podium. De volgorde wordt mede bepaald door een vergeten onderdeel dat nog snel uit de gitaarkoffer moet komen. Prachtige nummers komen langs, want Blau heeft duidelijk een neus voor andermanswerk dat in zijn straatje past. Het gaat van traditionele folk, tot country en meer soulvolle nummers. Het gevoelige ‘Woman (Sensuous Woman)’ bijvoorbeeld of het prachtige ‘Six White Horses’ zijn uitstekend gekozen. Af en toe is te merken dat Blau niet zijn eigen nummers zingt. In sommige nummers is het net even zoeken. Toch blijft deze combinatie van een fantastische zanger met het werk van enkele van de beste songwriters die de wereld heeft gekent prachtig. Van Townes van Zandt het mooie ‘If I Needed You’. Het hoogtepunt is ‘Fallin Rain’, een nummer van Link Wray en het fenomenale ‘Homecoming’. Het afsluitende ‘To Love Somebody’, een nummer van de Beegee’s kan dat net iets minder bekoren, maar de introductie van Karl Blau is dan al volledig gelukt, even als de conclussie dat hij zeker niet in de kelder thuishoort, maar hoort te schitteren op een hoofdpodium.
Karl Blau verrast in de kelder
