De melancholische stem van Justine Vandergrift is even wennen. Als je de stem echter toelaat dringt de diepte van haar liedjes bij je binnen. De Canadeze van Dutch decent heeft met Sailor een fraai folky album afgeleverd met groeikracht. Elke keer dat je ‘Sailor’ draait weet het album meer en meer te boeien. Geen gemakkelijke heerschap deze zeeman. Liedjes over liefdesverdriet, verlangen en verlies en acceptatie. Rustig en soms traag gebracht, maar iedere keer opent het album zich verder en laat de stem van Justine Vandergrift je iets meer toe tot de rijkdom van emoties die er in schuilgaat. Een album om even geduld mee te hebben. Het mooie titel- en openingsnummer ‘Sailor’ is de opmaat naar meer moois. ‘Domons of Desire’ bevalt erg goed, maar uitblinkers zijn het hartverscheurende ‘Let You Go’ het zeer sterke ‘Victimezed’ en het prachtige ‘5am’ waarin ze zich afvraagt waarom er van die mooie droeve liedjes moeten bestaan. Waarschijnlijk omdat de Canadeze ze dan zo mooi kan zingen. Eén of twee liedjes op het album, bijvoorbeeld ‘Jessie’ zijn net iets minder sterk, maar dit derde album alweer van Vandergrift is een heerlijke groeibriljant. Let ook op het prachtige artwork op dit album. Ze hoopt binnenkort ook in Nederland op te treden. Voor ons een kans om te zien wat wij verloren hebben laten gaan.
Justine Vandergrift – Sailor
