Loading...
Recensies 2017

Joules the Fox heeft een stem met mogelijkheden

GRONINGEN – In het waterige zonnetje beende Joules Fuchs op zaterdagmiddag over de Zernikelaan in Groningen naar de Energy Barn. Gitaar op de rug en klaar voor haar metamorfose naar singersongwriter Joules the Fox. Joules the Fox klopte flink op het raam met het winnen van de publieksprijs bij Nootuitgang, de singersongwriter wedstrijd van de USVA in Groningen. Bij de kiloknallers van VinoKilo had het publiek, ten onrechte meer aandacht voor de kleding, dan voor het optreden van Joules the Fox. De Duitse artieste liet zich daardoor niet uit het veld slaan en tracteerde de mensen die wel de moeite namen om te luisteren op prachtige eigen nummers, goed gekozen covers en Keltische traditionals. Joules the Fox is een zangeres die met haar stem heel veel mogelijkheden heeft en ook durft te zingen. Haar stem leent zich zeer voor de blues, maar kan ook zonder problemen een fijn en gevoelig folkliedje aan of een mooi een popnummer. Joules Fuchs opende met ‘New Soul’ een nummer van Yael Naïm. Daarna bewees ze een prachtige songwriter te zijn met ‘Nowhere Roads’. Tussen de covers misstonden haar eigen nummers zeker niet. Alle reden voor de Duitse om flink door te zetten met haar eigen werk. Nu wisselde de zangeres dit af met andermans werk, waarbij ze zich niet liet leiden door de bekendheid van een nummer, maar door de klik die zij heeft met deze liedjes. ‘Je Veux’ bijvoorbeeld. Een Franstalig liedje van Zas werd ondanks de zware tekst lichtvoetig gezongen en zo wisselde Joules the Fox op een heel prettige manier zwaardere liedjes met wat lichtere kost af en pakte een greep uit elk genre wat haar te pas kwam zonder dat het concert verbrokkelde, maar haar mooie stem bond de zangeres de liedjes flink aaneen en in elk liedje wist ze de juiste toon te vinden. Vooral in de liedjes waarin de blues een rol speelde overtuigde Joules the Fox. Haar stem heeft de diepte van een blueszangeres en komt in dat genre helemaal tot zijn recht. Hoogtepunten waren daarnaast het fraaie ‘Sailer Boy’ en het ironische ‘The Loath Song’. Het enige liedjes dat van uitleg werd voorzien. Er zijn zoveel liefdesliedjes, aldus de artieste die in de tekst juist het tegendeel benadrukte. De pauze kwam met een bekende cover. ‘Imagine’ is een klassieker van John Lennon die een mooie uitvoering kreeg van Joules the Fox. Jammer was dat de artieste niet meer liedjes van een goede introductie voorzag. Het had meer de aandacht van het publiek verdiend en juist door het aanspreken van dit publiek kun je mensen naar het podium trekken. De zangeres had hier een andere oplossing voor bedacht. In de pauze verdween ze met een glinsterende blauwe jurk in de pashokjes. Dit staat me schitterend of totaal niet, aldus Fuchs. Haar conclussie was het eerste, want voor de tweede set was er geen kledingwissel. Nu met veel aandacht voor het Keltische folkwerk waar mee de zangloopbaan van deze zangeres is begonnen en prachtige eigen nummers als ‘The Sky’ voor een vriendin die belangrijk voor haar is, het prachtige soulvolle ‘Casting Shadows’ en het mooie ‘Ghosts’. Het mag nog iets dwingender, meer vertellen over de liedjes, maar wat een talent in haar zang en haar zelfgeschreven liedjes. Als de kleding straks in de zak van het Leger des Heils zit, staat de muziek van Joules the Fox nog flink overeind.