Wie op een mooie dag een jaartje geleden zijn oor te luister legde bij de deur van de Der Aa Kerk in Groningen kon daar al een preview krijgen van het nieuwste album van de Groninger, hoewel daarbij zijn Drentse afkomst niet mag worden vergeten, meestergitarist Joost Dijkema. In deze prachtige kerk met fantastische akoestiek nam Dijkema het nummer ‘Eite’s Last Journey’ op, één van de mooiste liedjes op het nieuwe album van Dijkema ‘Time Thief’. De gitarist met zijn fraaie en aansprekende fingerpicking stijl bouwt aan een mooie collectie van zijn werk na eerder al het prachtige ‘Sacred Revelations’ als debuut album onder eigen naam in de markt te hebben gezet. Dijkema leerde het vak uit verveling thuis op de bank, waar hij zijn dagen vulde met de gitaar en scherpte dat aan in verschillende bands, waaronder Loud Squirt, The Reverse Cowgirls en recentelijk bij Bert Hadders. Dit nieuwe album dient duidelijk als etalage voor zijn gitaarspel. Met twee instrumentale nummers ‘We Came Across pt III’ en het prachtige in urgente ‘Plastic Seawater’ toont hij dit. De prima en vooral degelijke zang van Dijkema klinkt voor het eerst in ‘Time Thief’ met daarbij ook zang van de Finse Heta Salkolathi, bekend van Town of Saints, die Dijkema als tweede stem ondersteunt en een nummer later in het wederom instrumentale bluegrazzy ‘Spring Fever’ haar viool tegenover de gitaar van Dijkema zet en dat blijkt een erg gelukkige combinatie in een vrolijker deuntje. In dit erg mooie nummer wordt wel duidelijk dat het net niet de opname kwaliteit heeft en hoor je dat verschillende liedjes op verschillende plekken en andere omstandigheden zijn opgenomen, wat overigens meer een observatie is dan een kwaliteitsoordeel. Erg mooi is ‘Edge of the City’ waarin de zang van Dijkema de glansrol van zijn vingers overneemt. In zijn zang heeft hij mooie diepgang en oprechtheid. Hij brengt doorleefde roots liedjes. ‘Strange Replacements’ is wederom een sterk zangnummer net als het Italiaans geïnspireerde ‘Dalla Montagne Alla Pianura’ weer een schitterend instrumentaal stuk is. Op ‘Eite’s Last Journey’ roept Dijkema naast de viool van Heta Salkolathi ook de viool hulp in van de Duitse Laila Nysten van Poems for Jamiro en van Roosmarijn Tuenter op viola voor een prachtig hoogtepunt van het album. Daarna komt het mooi ten einde met ‘Galangal Tea with John H.’ waarbij John H de op lapsteal meespelende John Hekert is. Een album dat terecht goed ontvangen is en de reputatie van Joost Dijkema verder verstevigd.
Joost Dijkema – Time Thief
