GRONINGEN – In 2022 verscheen het debuut album van de Limburgse Americana artiest Jop Dorris. Het album ‘Here I Am’, is een statement. Jop Dorris slaat zijn piketpaaltjes en de wereld mag weten dat hij er is. Hij perfectioneerde zijn ambacht in de Verenigde Staten, waar hij in Nashville samen schreef met tal van artiesten. Dat is terug te horen op dat album. Deze plaat bleef niet onopgemerkt in Nederland en het buitenland, maar tot een doorbraak kwam het nog niet. In zijn werk is een sterke scheut country en Americana, maar nu en dan komt ook de pop duidelijk aan de oppervlakte. In de Drie Gezusters in Groningen bracht de man uit Venlo zichzelf voor een Europees publiek nogmaals onder de aandacht. Net op tijd voor hij vertrok voor een uitgebreide Britse tournee, waar hij in een tiental zalen stond samen met James Kirby en een theater optreden met Melanie Ryan. Vorig jaar stond hij onder meer in Utrecht in de after show bij Jett Rebel, had een thuiswedstrijd bij de Zomerparkfeesten in Venlo en deelde hij een poster met Boaz.
Het Singer Songwriter podium van de Penguin Showcases was wat weggestopt in een drukke ruimte. Wie met vaart de deur binnen kwam was het podium voorbij voor hij of zij het door had. Een podium waar de organisatie voor een volgende editie nog eens even over moet contempleren of dit de ideale plaats is. In het voordeel van Dorris spreekt zijn krachtige stem, waarmee hij de drukte kan temmen en zijn liedjes aan de man weet te brengen. Terecht, want het zijn prima songs die, weliswaar solo, maar toch met overtuiging en emotie worden gebracht. Dat je hier met Jop Dorris te maken hebt, dat hoeft geen twijfel te hebben. Op zijn gitaarstrap prijkt groot zijn naam. Nogmaals een statement.
De showcase van Jop Dorris bij Penguin was nogmaals een statement. Prima, krachtig en voortvarend bracht hij zijn songs, met nu en dan een mooie dosis rauwheid, dan weer catchy en met een vleug soul toonde hij vele kanten van zijn artiest zijn. Dat kwam ook in zijn liedjes terug die mooi gevarieerd waren. Vlot en verhalende schoot hij uit de startblokken met ‘Now You Know’ Een prima song, maar echt mooi werd het met ‘Cloud 9’. Rustiger en zorgvuldiger gebracht overtuigde de zanger in dit nummer, dat zijn aanstekelijkheid echter wist te behouden. Eén van de mooiste nummers van zijn optreden, mede dankzij prima gitaarspel, was ‘Sparrow’. Een song waarbij hij de gevoeligheid toe liet, en zijn normaliter robuuste gitaarspel daar bij aan paste. Het maakte het erg fraai. Nu en dan lichtte de Venlonaar er een nummer uit om even inhoudelijk toe te lichten. ‘Home Town Summer Day’ bijvoorbeeld over een zomerse liefde. Het tempo ging in dit nummer omhoog en het was gewoon een lekkere song. De tijd was alweer voorbij in deze showcase, maar als afsluiting had Jop Dorris nog ‘Lost My Spark’ dat prachtig was en zo een blijvende indruk maakte. Een artiest om gewoon eens naar het Noorden te halen. Goed en prima voor het belangstellende roots publiek. Solo uitstekend, maar met een band om nog meer variatie en gelaagdheid op te bouwen, zou helemaal prima zijn.