AMEN – Haar Nederlandse toer is net begonnen. De Britse Jo Harman is de komende week op diverse plaatsen in het land te beluisteren. Op zondag 6 december staat ze voor haar enige Noordelijke optreden op de planken van De Amer in Amen. Een zeer interessante artieste met een geheel eigen kijk op het muzikantenbestaan en die op elk gebied compromisloos haar eigen weg volgt. Het levert tijdloze muziek op, die toch in een middagje Amer gepast moet worden. Ze heeft ook weinig tijd voor het interview, maar vertelt toch honderduit op haar eerste dag in Nederland.
Opgroeien deed Jo Harman tussen woorden. Haar vader had een boekwinkel. Kleine Jo bracht daar veel tijd door. Het verkennen van de boekenplanken en het lezen van wat ze daarop vond behoren tot haar dierbaarste herinneringen. Een loopbaan als schrijfster ligt dan voor de hand, maar een andere gave stuurde Jo Harman een andere weg in. “Ik denk dat woorden mijn werk als artiest inkleuren. Mijn stem betekende voor me dat ik aangemoedigd werd om dit geschenk dat me gegeven is te gebruiken en te volgen”, schetst Harman bedachtzaam de reden om te gaan zingen. Ook om andere redenen is haar familie sturende in haar vroege loopbaan. Al jong lieten ze haar ook kennismaken met uitgaan en muziek als uitlaatklep. Ze stimuleerden haar om instrumenten te leren spelen. De fagot deed zijn intrede. Toen al een eigenzinnige keuze, want Harman kon niemand die dat instrument bespeelde en dat gaf een grote aantrekkingskracht. Het grote omslagpunt kwam bij het jong overlijden van haar vader. Muziek bleek de manier om al het verdriet, de boosheid en de rouw te kunnen verwerken. De artiest Jo Harman stond op.
“Ik kan alleen liedjesschrijven over wat ik weet en wat ik voel”, vertelt Harman. “Ik kan geen andere manier. Ik schrijf mijn liedjes op gitaar of piano. Alleen of met andere artiesten die ik ken en genoeg vertrouw om in mijn gevoelsleven toe te laten. Ik kan en wil niet schrijven volgens een voorgeschreven formule of recept. Zo’n artiest ben ik niet”, lacht ze. “Ik ben opgegroeid in Lustleigh, een heel klein pitoresk plaatsje met vooral mijn vaders platencollectie als bron van vermaak. Verder gebeurde daar niks. Ik woon nu in het drukke Londen, maar al mijn liedjes gaan over wat ik meemaak in het leven en niet over de plaats waar ik leef.”
De muziekindustrie schrijft voor dat je in een genre moet passen. Jo Harman heeft het label Blues gekregen. “Ik speel niet echt 12 bar blues”, omschrijft de artieste zelf. “Mijn muziek is beïnvloed door ‘Real’ en ‘Roots’. Tijdloze muziek wellicht die erg op het liedje is gericht. Ik raak veel genres aan in mijn muziek. Gospel, soul, country en als je bij een liveshow komt. Ik speel kunstzinnige hard rock bij tijden. Goede muziek is goede muziek. Dat staat buiten elk genre in mijn visie.” Niet alleen muzikaal is Harman eigenzinnig en volgt ze haar eigen weg. Ook de zakelijke kant pakt ze op typisch Harmaniaanse wijze aan. “Ik negeer alle spelregels van de muziekindustrie. Ik jaag niks na”, stelt de Britse. “Het jaagt mij na, wat geweldig is. Het is mogelijk om een loopbaan te hebben op je eigen voorwaarden en op de manier die jij kiest als je iets hebt wat mensen graag willen”, geeft Harman ondernemersadvies. “Integriteit is alles en gelukkig zijn er in deze muziekindustrie zwaar gewichten die in me geloven en in me investeren. Dat is geweldig, maar ik sluit geen compromissen. Neem me zoals ik ben, of neem niet de moeite is mijn instelling.”
Vlak voor de huidige toer heeft Jo Harman een Anthology uitgebracht. Een overzicht van haar loopbaan tot nu toe. “Dat is niet echt een statement of zo hoor, maar ik kreeg veel vragen van fans naar materiaal dat niet meer verkrijgbaar was. Om hen tegemoed te komen is deze box uitgebracht. Ik heb eigenlijk maar één officiele CD uitgebracht tot nu toe. Dat is mijn debuut ‘Dirt On My Tongue’. Zelfs mijn recent verschenen EP, waar ik overigens erg trots op ben, is een uitgave op zeer beperkte schaal. Ik neem mijn tweede album op in Nashville in januari. Ik vind dat een moeilijke klus en mijn focus is erg daar op gericht.”
Voor Nashville wacht Amen. Jo Harman maakt de toeschouwers alvast lekker. “Het publiek kan iets totaal anders verwachten. Veel intiemer dan mensen gewend zijn. Erg open en bloot. Alleen mijn stem en de piano, geen volledige band. Ik hou er van mezelf artistiek uit te dagen en ik laat je weten hoe het gaat”, lacht Jo Harman met overgave tot besluit.