Wat een ontzettende leuke liveband is Jo Carley & The Old Dry Skulls, maar ook op de plaat zijn ze meer dan overtuigend met een mix van voodoo, blues, cabaret, vaudeville en een keur aan retroklanken gemixt met de Caribische flavour van de ska en reggae. Het nieuwe album van deze Britse band kun je dus scharen onder de Americana, maar ook onder tal van andere vakjes; feit blijft dat het muziek is met een knipoog, maar ook heel erg goede muziek, want het zit prima en aansprekend in elkaar. De band bestaat uit zangeres Jo Carley, die ook de mandoline en washboard speelt, James Le Hurry op bas en banjo en Tim Carley op onder andere gitaar. Het album is de opvolger van het succesvolle debuutalbum ‘Them Old Bones’ uit 2017 dat uitstekend werd ontvangen. Het is muziek met een glimlach en met de uitnodiging in een heerlijk openingsnummer dat als je iets geregeld wil hebben, in ‘Want Things Done’ dat het op de voodoo manier kan, maar daar zit wel een prijs aan. Lekker swingend is ‘Get Down Low’ en het zeer prettige ‘Dead Man Walking’. Liedjes om op te dansen, dansen op het graf dan weliswaar. Waar dergelijke thema albums nog wel eens topzwaar willen zijn onder hun onderwerp is dat bij Jo Carley & The Old Dry Skulls zeker niet het geval. De variatie is mooi en de stem van Jo Carley fijn en lekker in het gehoor liggende. Lekker spooky met enige galm is ‘Raise a Spell’. Prachtig is ‘Toil and Trouble’, met een lekkere retro sound, waarin poeslief over donkere zaken wordt gesproken in dit rustige lied. Die retro sound zit er helemaal wel mooi in. Lekker fel en vrolijk is dan het titelnummer, met uitbundige zang en een stevig ritme, een prachtige song. Robuust rockend volgt dan ‘Too Much Blues’, met een sixties feel. Hierna wordt afgesloten met het bluesy ‘Poor Man’s Corner’, waarin de zang van Jo Carley de kwaliteit van iemand als Elles Bailey bereikt, absoluut het mooiste en meest indrukwekkende nummer op het album, dat vervolgens wordt afgesloten met ‘Not A Bone’. Een heerlijk album voor hen die niet de neus op halen bij het thema en de skeletten opzij schuiven om goed te luisteren. Een tweede voltreffer en weer heerlijk album.
Jo Carley & The Old Dry Skulls – Shake Them Rattlin Bones
