In korte tijd heeft Jenny Wren and her Borrowed Wings twee albums uitgebracht. ‘The Girl on The Bike ( Are You The Girl On The Bike?)’ is het derde studioalbum van deze Britse band en tijdens de promotie van dit album is op een Europese toer in MusicStar in Norderstedt Duitsland een live album opgenomen. Dat is fijn, want Jenny Wren is vooral live een geweldige ervaring. Deze band met akoestische Rhythm & Blues en Americana bestaat uit gitarist Ben Gallon, op de resonatorgitaar Ben Fisher en als bescheiden middelpunt, vaak te vinden achter op het podium, de frontvrouw en bassiste Jenny Trilsbach. Het is vooral haar imponerende zang die deze band een bijzondere ervaring maakt. Eerder verschenen van deze band het fantastische album ‘Dead Man’s Hat’ uit 2014, nog steeds een echte aanrader en in 2016 ‘A Soup’ als prima opvolger. Het nieuwe studioalbum had nog wat kunnen winnen aan iets meer aandacht aan het opnameproces wat nu en dan wat zacht klinkt, maar heeft met ‘Balls Mad’ een echte Jenny Wren and her Borrowed Wings song als opening. Een heel fijn nummer met een mooie ontwikkeling. Dat heeft ‘Showtime’ ook, wat tegen het einde een mooi intermezzo heeft en waarin Trilsbach in haar zang mooi wordt ondersteund door Gallon en Fisher. Het is een prima album, maar blijft toch net wat achter bij de eerste twee albums. Toch zijn er met het erg mooie ‘Cast Out The Snakes’, met een prachtig gitaar duet en een zangeres die op haar mooist is als ze die felheid in haar zang die ze op ‘Dead Man’s Hat’ constant heeft weet te gebruiken, veel nummers om van te genieten. Het constante hoge niveau van de eerste twee albums wordt net niet gehaald, waarbij met name het titelnummer wat achterblijft. Een nummer als het fantastisch mooie ‘Hard Blues’, rustig en indrukwekkend, , ‘Devil’s Pad’ of het bozerige ‘I’m Gone’ weten moeiteloos te overtuigen evenals het sterke ’44 years’. Jenny Wren and her Borrowed Wings heeft op de plaatsen waar ze optreden een grote schare fans. De ervaring van dit trio is overweldigend en vaak worden ze terug gevraagd. In het Noorden zijn bijvoorbeeld Peter en Leni in Steendam en De Speelplaats in Baars vaste adressen. In Duitsland is dit onder andere MusicStar in Norderstedt. Mooie opnamen met een voortreffelijke mix van nummers van ouder en nieuw werk op ‘When We Were Live’. Onmiddellijk verwennerij met een prachtige uitvoering van ‘Dead Man’s Hat’ en het nieuwere ‘Balls Mad’. Complimenten aan de opnames, die zijn erg goed en geven een prima beeld van een live optreden van deze band. Het is een heerlijk album met de karakteristieke rauwe en heerlijke zang van Trilsbach, wat in nummers als de opening, het fijne ‘Devil’s Paw’ of ‘het vlotte ‘Don’t Bring Me Down’, wat een heerlijk nummer is. Dit live album is een geweldige aanvulling op de studioalbums van Jenny Wren and her Borrowed Wings en biedt veel te genieten, ook door de korte aankondigingen die mee zijn opgenomen. Een indrukwekkende uitvoering van ‘Hard Blues’ bevalt, een fijne felle ‘Know That I’m Gone’ ook en daar doet niet voor onder ‘Cast Out The Snake’ en ‘The Girl on The Bike ( Are You The Girl On The Bike?)’, dat live beter tot zijn recht komt dan in de studioversie. Na het fantastisch mooie ‘The Start’ uptempo en heerlijke zang en ‘Sailor’s Blues’ is de conclusie dat je Jenny Trilsbach, Ben Gallon en Ben Fisher het beste live kunt zien, maar dat dit live album van Jenny Wren and her Borrowed Wings een fijn alternatief is.
Jenny Wren and her Borrowed Wings – When we Were Life en The Girl on The Bike ( Are You The Girl On The Bike?)
